عبارات مورد جستجو در ۲۳۹۴ گوهر پیدا شد:
سعدی : مفردات
بیت ۱۳
از مایهٔ بیسود نیاساید مرد
مار از دم خویش چند بتواند خورد
سعدی : مفردات
بیت ۱۵
بیچاره که در میان دریا افتاد
مسکین چه کند که دست و پایی نزند
سعدی : مفردات
بیت ۲۲
سلطان که به منزل گدایان آید
گر بر سر بوریا نشیند شاید
سعدی : مفردات
بیت ۶۵
اگر بریان کند بهرام، گوری
نه چون پای ملخ باشد ز موری
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸
مکن تکلیف همراهی به ما ای سیل پا در گل
که دست از جان خود شستن به دریا می‌برد ما را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹
ندارد مزرع ما حاصلی غیر از تهیدستی
توان در چشم موری کرد خرمن حاصل ما را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷
چشم دلسوزی مدار از همرهان روز سیاه
کز سکندر، خضر می‌نوشد نهانی آب را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۳
به دشواری زلیخا داد از کف دامن یوسف
به آسانی من از کف چون دهم دامان فرصت را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱
در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند
شانه نتواند گشودن طرهٔ شمشاد را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳
چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم
آشیان کردم تصور، خانهٔ صیاد را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱
دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن
رخنهٔ زندان کند دلگیرتر محبوس را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۷
سیاه در دو جهان باد، روی موی سفید!
که همچو صبح گرانسنگ ساخت خواب مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳
منم آن نخل خزان دیده کز اسباب جهان
هیچ در بار به جز برگ سفر نیست مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸
روی تلخ دایه نتواند مرا خاموش کرد
طفل بدخویم، شکر در شیر می‌باید مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۶
حرصی که داشتم به شکار پری‌رخان
چون باز، بیش شد ز نظر دوختن مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۵
کار موقّت به وقت است، که چون وقت رسید
خوابی از بند رهانید مه کنعان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۴
دلت ای غنچه محال است سبکبار شود
تا نریزی ز بغل این زر اندوخته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۵
در رزمگه، برهنه چو شمشیر می‌رویم
در دست دشمن است سلاح نبرد ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۱
همطالع بیدیم درین باغ، که باشد
سر پیش فکندن، ثمر پیشرس ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۲
بلبلان در راه ما بیهوده می‌ریزند خار
دیده‌ای از دامن گل پاکتر داریم ما