سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۰
برو به گوهر
دل چو شد افسرده، از جسم گرانجان پاره‌ای است
رنگ برگ خویش باشد میوه‌های خام را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸
برو به گوهر
نیست ممکن راه شبنم را به رنگ و بو زدن
این کشش از عالم بالاست مجذوب مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱
برو به گوهر
جنون دوری من بیش می‌شود از سنگ
درین ستمکده حال فلاخن است مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷
برو به گوهر
گر چه چون سرو تماشاگه اهل نظرم
از جهان جز گره دل ثمری نیست مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۹
برو به گوهر
ز فیض سرمهٔ حیرت درین تماشاگاه
یکی شده‌ست چو آیینه خوب و زشت مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴
برو به گوهر
فیض صبح زنده‌دل بیش است از دلهای شب
مرگ پیران از جوانان بیشتر سوزد مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶
برو به گوهر
تا ننوشانم، نگردد در مذاقم خوشگوار
در قدح چون خضر اگر آب بقا باشد مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۱
برو به گوهر
ز من به نکتهٔ رنگین چو لاله قانع شو
که از برای درودن نکشته‌اند مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷
برو به گوهر
مانند لاله، سوخته‌نانی است روزیم
آن هم فلک به خون جگر می‌دهد مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰
برو به گوهر
برنمی‌دارد به‌رغم من، نظر از خاک راه
می‌فشاند بر زمین جامی که می‌باید مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹
برو به گوهر
تا در کمند رشتهٔ هستی فتاده‌ام
دل خوردن است کار چو عقد گهر مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۲
برو به گوهر
می‌کشم تهمت سجّادهٔ تزویر از خلق
گرچه فرسوده شد از بار سبو دوش مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۸
برو به گوهر
اگر تپیدن دل ترجمان نمی‌گردید
که می‌شناخت درین تیره‌خاکدان غم را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۷
برو به گوهر
در بیابانی که از نقش قدم بیش است چاه
با دو چشم بسته می‌باید سفر کردن مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۹
برو به گوهر
صورت حال جهان زنگی و من آیینه‌ام
جز کدورت نیست حاصل از دل روشن مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۷
برو به گوهر
کو عشق تا به هم شکند هستی مرا
ظاهر کند به عالمیان پستی مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۱
برو به گوهر
غم عالم فراوان است و من یک غنچه‌ دل دارم
چسان در شیشهٔ ساعت کنم ریگ بیابان را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۸
برو به گوهر
ز زندگی چه به کرکس رسد جز مردار؟
چه لذّت است ز عمر دراز، نادان را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۳
برو به گوهر
همین است پیغام گلهای رعنا
که یک کاسه کن نوبهار و خزان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۵
برو به گوهر
کار موقّت به وقت است، که چون وقت رسید
خوابی از بند رهانید مه کنعان را