سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۷
برو به گوهر
گوشی نخراشد ز صدای جرس ما
ما قافلهٔ ریگ روانیم جهان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۸
برو به گوهر
به ما حرارت دوزخ چه می‌تواند کرد؟
اگر ز ما نستانند چشم گریان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۹
برو به گوهر
مرا از صافی مشرب ز خود دانند هر قومی
که هر ظرفی به رنگ خود برآرد آب روشن را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۳
برو به گوهر
غافلان را گوش بر آواز طبل رحلت است
هر تپیدن قاصدی باشد دل آگاه را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۴
برو به گوهر
دلت ای غنچه محال است سبکبار شود
تا نریزی ز بغل این زر اندوخته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۶
برو به گوهر
غم مردن نبود جان غم‌اندوخته را
نیست از برق خطر مزرعهٔ سوخته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۷
برو به گوهر
چه قدر راه به تقلید توان پیمودن؟
رشته کوتاه بود مرغ نوآموخته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۸
برو به گوهر
سینه‌ها را خامشی گنجینهٔ گوهر کند
یاد دارم از صدف این نکتهٔ سربسته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۰
برو به گوهر
ساده‌لوحان جنون از بیم محشر فارغند
بیم رسوایی نباشد نامهٔ ننوشته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۲
برو به گوهر
عالم از افسردگان یک چشم خواب‌آلود شد
کو قیامت تا برانگیزد جهان خفته را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۳
برو به گوهر
شد ره خوابیده بیدار و همان آسوده‌اند
برده گویا خواب مرگ این همرهان خفته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۵
برو به گوهر
مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را
دفتر مساز این ورق بادبرده را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۶
برو به گوهر
می‌کند باد مخالف، شور دریا را زیاد
کی نصیحت می‌دهد تسکین، دل آزرده را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۷
برو به گوهر
ساحلی نیست به جز دامن صحرای عدم
خس و خاشاک به دریای وجود آمده را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۹
برو به گوهر
عیدست مرگ، دست به هستی فشانده را
پروای باد نیست چراغ نشانده را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۲
برو به گوهر
آسمان آسوده است از بیقراری‌های ما
گریهٔ طفلان نمی‌سوزد دل گهواره را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۴
برو به گوهر
شاید به جوی رفته کند آب بازگشت
چون شد تهی ز باده، مبین خوار شیشه را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۵
برو به گوهر
عقل میزان تفاوت در میان می‌آورد
عشق در یک پله دارد کعبه و بتخانه را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۰
برو به گوهر
حسن و عشق پاک را شرم و حیا در کار نیست
پیش مردم شمع در بر می‌کشد پروانه را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۳۶
برو به گوهر
جان محال است که در جسم بود فارغبال
خواب آشفته بود مردم زندانی را