سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۴
برو به گوهر
می‌کند مستی گوارا تلخی ایّام را
وای برآن کس که می‌آید درین محفل به هوش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۶
برو به گوهر
آن که در آینه بیتاب شد از طلعت خویش
آه اگر در دل عاشق نگرد صورت خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۷
برو به گوهر
حاصل من چو مه نو ز کمانخانهٔ چرخ
تیرباران اشارت بود از شهرت خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۸
برو به گوهر
چون هر چه وقف گشت بزودی شود خراب
کردیم وقف عشق تو ملک وجود خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۹
برو به گوهر
هر چند تاجریم، فرومایه نیستیم
تا بر زیان خلق گزینیم سود خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۲
برو به گوهر
حرف سبک نمی‌بردم از قرار خویش
از هر صدا چو کوه نبازم وقار خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۰۳
برو به گوهر
ای که می‌جویی گشاد کار خود از آسمان
آسمان از ما بود سرگشته‌تر در کار خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۰
برو به گوهر
چون سرو در مقام رضا ایستاده‌ام
آسوده خاطرم ز بهار و خزان خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۹
برو به گوهر
چه سود ازین که بلندست دامن فانوس؟
چو هیچ وقت نیامد به کار گریهٔ شمع
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۳
برو به گوهر
تیره‌بختی لازم طبع بلند افتاده است
پای خود را چون تواند داشتن روشن چراغ؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۴
برو به گوهر
صحبت ناجنس، آتش را به فریاد آورد
آب در روغن چو باشد، می‌کند شیون چراغ
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۵
برو به گوهر
از ظلمت وجود که می‌برد ره برون؟
گر شمع پیش پای نمی‌داشت نور عشق
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۸
برو به گوهر
به زور عقل گذشتن ز خود میسّر نیست
مگر بلند شود دست و تازیانهٔ عشق
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۰
برو به گوهر
کشتی بی‌ناخدا را بادبان لطف خداست
موج از خودرفته را از بحر بی‌پایان چه باک؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۳
برو به گوهر
از طلوع و از غروب مهر روشن شد که چرخ
هر که را برداشت صبح از خاک، شام افتد به خاک
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۴
برو به گوهر
غافل به ماندگان نظر از رفتگان کند
گر صد هزار خلق رود پیش ازو به خاک
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۷
برو به گوهر
عالم خاک از وجود تازه رویان مفلس است
برنمی‌خیزد گل ابری ازین دریای خشک
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۰
برو به گوهر
خندهٔ کبک از ترحّم هایهای گریه شد
تا که را در کوهسار عشق آمد پا به سنگ؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۲
برو به گوهر
نفس رسید به پایان و در قلمرو خاک
نیافتیم فضای نفس کشیدن دل
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۵
برو به گوهر
گلی که آفت پژمردگی نمی‌بیند
همان گل است که چینند از نظارهٔ گل