عبارات مورد جستجو در ۴۲ گوهر پیدا شد:
زرتشت : وندیدا
فرگرد دوازدهم
1
هر گاه پدر یا ادر کسی بمیرد ، تا کی ـ پسر برای پدر و دختر برای مادر ـ باید در« اپه مان »باشد ؟ ( رهنمودهای پاک کردن الودگان به مردار در فرگردهای پیشین ، جنبه ی همگانی دارد و به خویشاوندی با شخص درگذشته پیوند نمی یابد . اما آنچه در این فرگرد می اید ، تنها به خویشاوندان نزدیک مرده اختصاص می یابد . موضوع بندهای این فرگرد ، مدت ماندن در « اپه مان » برای خویشاوندان گوناگون است . درباره اپه مان و موضوع این فرگرد ........یاد .)
تاکی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار ؟( تاکی اگر شخص مرده در وضعیّت پاکی و تقدّس باشد و تا کی اگر وی در حالت پشو تنو باشد؟)
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار سی روز و برای گناهکار شصت روز باید در اپه مان باشد .
2
ای دادار جهان استومند ! ی اشون !
چگونه خاک را پاک کنیم ؟
چگونه خانه را دیگر باره پاک توان کرد ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
با سه بار شستن تن . با سه بار شستن جامه ها . با سه بار برخواندن گاهان . با پیشکش بردننیازی نزد آتش من . با پیشکش بردن برسم دسته بسته و با نیاز بردن اشامیدنی نزد آب نیک .
ای سپیتمان زرتشت !
پس ان خانه پاک شود و آب و آتش و امشاسپندان بدان خانه درآیند .
3
هرگاه پسر یا دختر کسی بمیرد ، تا کی پدر برای پسر ومادر برای دختر ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . (دنباله بند 1)
4
ای دادار . . . ( بند 2)
5
هرگاه برادر یا خواهر کسی بمیرد ، تا کی ـ برادر برای برادر و خاهر برای خواهر ـ باید در اپه ماباشند ؟
تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهوره مزدا . . . ( دنباله بند 1)
6
ای دادار . . . ( بند 2)
7
هرگاه خانه خدای یا بانوی خانه بمیرد ، تا کی باید در اپه ماباشند ؟تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهورهمزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار شش ماه و برای گناهکار یک سال باید در اپه مان باشند .
8
ای دادار . . . ( بند 2)
9
هرگاه پدر بزرگ یا مادر بزرگ کسی بمیرد ، تا کی ـ نبیره ی نرینه برای پدر بزرگ و نبیره ی مادینه برای مادر بزرگ ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست و پنج روز و برای گناهکار پنجاه روز باید در اپه مان باشد .
10
ای دادار . . . ( بند 2)
11
هرگاه نبیره ی نرینه یا نبیره ی مادینه کسی بمیرد ، تا کی ـ پدر بزرگ برای نبیره ی نرینه و مادر بزرگ برای نبیره ی مادینه ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . بند 2
12
ای دادار . . . ( بند 2)
13
هرگاه عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی برادر زاده یا خواهر زاده نرینه برای عمو یا دایی و برادر زاده یا خواهر زاده مادینه برای عمه یا خاله ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست روز و برای گناهکار چهل روز باید در اپه مان باشد .
14
ای دادار . . . ( بند 2)
15
هرگاه عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پانزده روز و برای گناهکار سی روز باید در اپه مان باشد .
16
ای دادار . . . ( بند 2)
17
هرگاه نبیره ی عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار ده روز و برای گناهکار بیست روز باید در اپه مان باشد .
18
ای دادار . . . ( بند 2)
19
هرگاه نبیره ی عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پنج روز و برای گناهکار ده روز باید در اپه مان باشد .
20
ای دادار . . . ( بند 2)
21
هرگاه بیگانه ای که پیرو دین راستی نباشد ، بمیرد ، چند تن از آفریدگان سپند مینو را آشگارا یا پنهانی می آلاید ؟
22-24
....................................................................................................................................................................................................................................................................................( بندهای 36 -38 فر 5 )
هر گاه پدر یا ادر کسی بمیرد ، تا کی ـ پسر برای پدر و دختر برای مادر ـ باید در« اپه مان »باشد ؟ ( رهنمودهای پاک کردن الودگان به مردار در فرگردهای پیشین ، جنبه ی همگانی دارد و به خویشاوندی با شخص درگذشته پیوند نمی یابد . اما آنچه در این فرگرد می اید ، تنها به خویشاوندان نزدیک مرده اختصاص می یابد . موضوع بندهای این فرگرد ، مدت ماندن در « اپه مان » برای خویشاوندان گوناگون است . درباره اپه مان و موضوع این فرگرد ........یاد .)
تاکی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار ؟( تاکی اگر شخص مرده در وضعیّت پاکی و تقدّس باشد و تا کی اگر وی در حالت پشو تنو باشد؟)
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار سی روز و برای گناهکار شصت روز باید در اپه مان باشد .
2
ای دادار جهان استومند ! ی اشون !
چگونه خاک را پاک کنیم ؟
چگونه خانه را دیگر باره پاک توان کرد ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
با سه بار شستن تن . با سه بار شستن جامه ها . با سه بار برخواندن گاهان . با پیشکش بردننیازی نزد آتش من . با پیشکش بردن برسم دسته بسته و با نیاز بردن اشامیدنی نزد آب نیک .
ای سپیتمان زرتشت !
پس ان خانه پاک شود و آب و آتش و امشاسپندان بدان خانه درآیند .
3
هرگاه پسر یا دختر کسی بمیرد ، تا کی پدر برای پسر ومادر برای دختر ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . (دنباله بند 1)
4
ای دادار . . . ( بند 2)
5
هرگاه برادر یا خواهر کسی بمیرد ، تا کی ـ برادر برای برادر و خاهر برای خواهر ـ باید در اپه ماباشند ؟
تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهوره مزدا . . . ( دنباله بند 1)
6
ای دادار . . . ( بند 2)
7
هرگاه خانه خدای یا بانوی خانه بمیرد ، تا کی باید در اپه ماباشند ؟تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهورهمزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار شش ماه و برای گناهکار یک سال باید در اپه مان باشند .
8
ای دادار . . . ( بند 2)
9
هرگاه پدر بزرگ یا مادر بزرگ کسی بمیرد ، تا کی ـ نبیره ی نرینه برای پدر بزرگ و نبیره ی مادینه برای مادر بزرگ ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست و پنج روز و برای گناهکار پنجاه روز باید در اپه مان باشد .
10
ای دادار . . . ( بند 2)
11
هرگاه نبیره ی نرینه یا نبیره ی مادینه کسی بمیرد ، تا کی ـ پدر بزرگ برای نبیره ی نرینه و مادر بزرگ برای نبیره ی مادینه ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . بند 2
12
ای دادار . . . ( بند 2)
13
هرگاه عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی برادر زاده یا خواهر زاده نرینه برای عمو یا دایی و برادر زاده یا خواهر زاده مادینه برای عمه یا خاله ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست روز و برای گناهکار چهل روز باید در اپه مان باشد .
14
ای دادار . . . ( بند 2)
15
هرگاه عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پانزده روز و برای گناهکار سی روز باید در اپه مان باشد .
16
ای دادار . . . ( بند 2)
17
هرگاه نبیره ی عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار ده روز و برای گناهکار بیست روز باید در اپه مان باشد .
18
ای دادار . . . ( بند 2)
19
هرگاه نبیره ی عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پنج روز و برای گناهکار ده روز باید در اپه مان باشد .
20
ای دادار . . . ( بند 2)
21
هرگاه بیگانه ای که پیرو دین راستی نباشد ، بمیرد ، چند تن از آفریدگان سپند مینو را آشگارا یا پنهانی می آلاید ؟
22-24
....................................................................................................................................................................................................................................................................................( بندهای 36 -38 فر 5 )
زرتشت : وندیدا
فرگرد هفدهم
بخش یکم
1
زرتشت از اهوره مزدا پرسید :
ای اهوره مزدا ! ای سپندترین مینو ! ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است مرگ آور ترین کردار مردمان که نیروی رنج اور دیوان را تا بدان پایه می افزاید که آیین پرستش و نیاز آوری برای آنان برگذار شده باشد ؟
2
اهوره مزدا پاسخ داد :
چنین کرداری آن است که کسی موی خویش را شانه زند یا بتراشد یا ناخنهای خود را بگیرد و موی و ناخن از تن جداشده را در گودال یا شکافی بریزد .
3
آنگاه در پی بیپروایی به برگذاری آیینهای دینی ، دیوان در زمین پدیدار می شوند .
انگاه در پی بی پروایی به برگذاری ایین های دینی ، آن خرفستران که مردمان شپش می خوانند شان و آنها که در کشتزارها گندم را می خورند وآنان که در جامه خانه ها جامه ها را می جوند ، در زمین پدیدار می شوند .
4
ای زرتشت !
هرگاه موی خویش را شانه زدی یا تراشیدی یا ناخنخویش را گرفتی ف موی و ناخن جداشده از تن را ده گام از مردم اشون ، بیست گام از اتش ، سی گام از آب و پنجاه گام از برسم دسته بسته دورتر ببر .
5
پس انگاه گودالی به ژرفای ده انگشت در زمین سخت به ژرفای دوازده انگشت در زمین نرم بکن و آن موی و ناخن را در آن جا فرو بگذار و این پیروزمندترین و چاره بخش ترین باژ را از بربخوان :
.............................................................................................................................................................................................................................................................................................( یس 48 ، بند 6)
6
سپس با کاردی فلزّی سه یا شش یا نه شیار گرداگرد آن گودال بکش و نیایش « اهون و یریه » را سه یا شش یا نه بار برخوان .
بخش دوم
7
بیرون از خانه گودالی بکن به ژرفای نخستین بند انگشت کوچک و تراشه های ناخن را در آن فرو ریز و این پیروزمندترین و چاره خش ترین باژ را از بر بخوان :
..............................................................................................................................................................................................................................................................................................( یس 33 بند 7)
8
...........................................................................................................................................................................................................................................................................................( بند 6 همین فر)
9
آنگاه این گفتار بر زبان آور :
ای پرنده اشو زوشت :!
بدین جا بنگر . در ان جا ناخن هایی است که از آن تست بشود که آنها ترا نبرد یا دیوان مزندری ، نیزه ها و خنجرها و کمانها و تیرهای به پر شاهین نشانده و سنگهای فلاخن باشد.
10
اگر ناخنها به پرنده اشو زوشت پیشکش نشود ، نیزه ها و خنجرها و کمان ها و تیرهای به پرشاهین نشانده و سنگهای فلاخن می شود و در دست دیوان مزندری جای می گیرد .
11
..............................................................................................................................................................................................................................................................................................( بند 18 فر 16)
1
زرتشت از اهوره مزدا پرسید :
ای اهوره مزدا ! ای سپندترین مینو ! ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است مرگ آور ترین کردار مردمان که نیروی رنج اور دیوان را تا بدان پایه می افزاید که آیین پرستش و نیاز آوری برای آنان برگذار شده باشد ؟
2
اهوره مزدا پاسخ داد :
چنین کرداری آن است که کسی موی خویش را شانه زند یا بتراشد یا ناخنهای خود را بگیرد و موی و ناخن از تن جداشده را در گودال یا شکافی بریزد .
3
آنگاه در پی بیپروایی به برگذاری آیینهای دینی ، دیوان در زمین پدیدار می شوند .
انگاه در پی بی پروایی به برگذاری ایین های دینی ، آن خرفستران که مردمان شپش می خوانند شان و آنها که در کشتزارها گندم را می خورند وآنان که در جامه خانه ها جامه ها را می جوند ، در زمین پدیدار می شوند .
4
ای زرتشت !
هرگاه موی خویش را شانه زدی یا تراشیدی یا ناخنخویش را گرفتی ف موی و ناخن جداشده از تن را ده گام از مردم اشون ، بیست گام از اتش ، سی گام از آب و پنجاه گام از برسم دسته بسته دورتر ببر .
5
پس انگاه گودالی به ژرفای ده انگشت در زمین سخت به ژرفای دوازده انگشت در زمین نرم بکن و آن موی و ناخن را در آن جا فرو بگذار و این پیروزمندترین و چاره بخش ترین باژ را از بربخوان :
.............................................................................................................................................................................................................................................................................................( یس 48 ، بند 6)
6
سپس با کاردی فلزّی سه یا شش یا نه شیار گرداگرد آن گودال بکش و نیایش « اهون و یریه » را سه یا شش یا نه بار برخوان .
بخش دوم
7
بیرون از خانه گودالی بکن به ژرفای نخستین بند انگشت کوچک و تراشه های ناخن را در آن فرو ریز و این پیروزمندترین و چاره خش ترین باژ را از بر بخوان :
..............................................................................................................................................................................................................................................................................................( یس 33 بند 7)
8
...........................................................................................................................................................................................................................................................................................( بند 6 همین فر)
9
آنگاه این گفتار بر زبان آور :
ای پرنده اشو زوشت :!
بدین جا بنگر . در ان جا ناخن هایی است که از آن تست بشود که آنها ترا نبرد یا دیوان مزندری ، نیزه ها و خنجرها و کمانها و تیرهای به پر شاهین نشانده و سنگهای فلاخن باشد.
10
اگر ناخنها به پرنده اشو زوشت پیشکش نشود ، نیزه ها و خنجرها و کمان ها و تیرهای به پرشاهین نشانده و سنگهای فلاخن می شود و در دست دیوان مزندری جای می گیرد .
11
..............................................................................................................................................................................................................................................................................................( بند 18 فر 16)
