سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۴۳۴۸ گوهر پیدا شد:
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
ترازو گر نداری تو ، تو را زوره زند هر کس
کسی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
ترشروئی و دیگر تلخ گوئی
دلی سخت و کفی در بخل محکم
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۸۴
برو به گوهر
جسم و جان خوشی همی یابد
تا چنین آدمی بیاراید
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۹۱
برو به گوهر
چون من ز راه سلامت نمی رسم به سلامت
مقیم کوی ملامت شدم به خیر و سلامت
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۹۵
برو به گوهر
حسن حسن است که با حسین است
گر خود حسن است و یا حسین است
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۹۶
برو به گوهر
حسن خلق و خلق می ‌دانم ز حق
عارفان دانند سر خلق خلق
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۹۸
برو به گوهر
خدمت محمود می ‌جستی ایاز
عاقبت محمود شد ما را گرفت
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۱۵
برو به گوهر
در ریاضت مراد خواهی یافت
عاقبت آن گشاد خواهی یافت
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۱۶
برو به گوهر
در زمانی که با خدا باشیم
پادشاهان گدای ما باشند
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۲۲
برو به گوهر
در محبت ودود باید بود
حضرت مصطفا چنین فرمود
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۲۸
برو به گوهر
دل حاضر دار با خدایت
تا فیض بیابی از عنایت
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۳۰
برو به گوهر
دل نرم و کف بخشنده آن گاه
دگر گفتار خوب و روی خرم
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۳۹
برو به گوهر
رحمی به دلم کن ای برادر
عود دل من ز خود روا بگذر
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۴۰
برو به گوهر
رندی که حریف ماست دایم
افتاده مدام در شراب است
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۴۲
برو به گوهر
رو طاعت و خیر کن که دین است
دین تو و هم دیانت این است
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۴۴
برو به گوهر
ستر است و ستایر و ستور است
بردار حجاب اگر چه نور است
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۴۵
برو به گوهر
سخن عارفان به جان بشنو
از همه بشنو و چنان بشنو
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۵۴
برو به گوهر
سیّد است او تو بندهٔ او باش
تا که باشی تو عاشق او باش
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۵۸
برو به گوهر
شرک را قلب کن که شکر آن است
شکر می گو که جای شکران است
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۶۰
برو به گوهر
شهری که در او شحنه ستمکش باشد
بنگر که در آن شهر چه چربش باشد