سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۴۳۴۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۵۶
برو به گوهر
جایی مرو نخوانده که گر خانه خداست
چین جبین منع مهیا ز بوریاست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۵۷
برو به گوهر
ابر سیاه حامل باران رحمت است
راحت درین بساط به مقدار زحمت است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۶۱
برو به گوهر
موی سفید صبحدم جان غافل است
قد خمیده صیقل آیینه دل است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۷۸
برو به گوهر
منع ما کی می توان از دستبوس امروز کرد؟
بوسه ما را نمی بایست دست آموز کرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۷۹
برو به گوهر
از حیا نتوان به چشم او نگاه تیز کرد
دیگری بیمار و می باید مرا پرهیز کرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۲
برو به گوهر
عالمی از منع زینت خرم و دلشاد شد
زین مدد خرج لباسی مملکت آباد شد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۳
برو به گوهر
خلقی از گفتار بی کردار من هشیار شد
گر چه خود در خواب ماندم عالمی بیدار شد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۴
برو به گوهر
بی تائمل هر که در محفل سخن پرداز شد
چون زبان آتشین شمع، خرج گاز شد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۹۲
برو به گوهر
در دل معشوق جای خود ادب وا می کند
بهله از کوتاه دستی بر کمر جا می کند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۹۳
برو به گوهر
آن که لب باز از سر رغبت به غیبت می کند
حلقه ذکر خدا را طوق لعنت می کند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۶
برو به گوهر
عمر اهل دولت از احسان دو چندان می شود
رشته هستی دو تا از مد احسان می شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۵
برو به گوهر
ز پرگویی دهان هرزه گویان باز می گردد
خموشی سرمه کوه بلند آواز می گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۲
برو به گوهر
مرا از شکر نه کفران نعمت بسته لب دارد
که شکر آشکارا بویی از حسن طلب دارد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۱
برو به گوهر
سیه مستان غفلت را فلک هشیار می سازد
درشتان را به گردش آسیا هموار می سازد
مژگان زرد، خانه برانداز سینه است
الماس در خراش جگر بی قرینه است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۵
برو به گوهر
ما را شکایت از سخن تلخ یار نیست
این گوشمال هیچ کم از گوشوار نیست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۳
برو به گوهر
تواضع خصم بالادست را بی زور می سازد
به خم گردیدن از خود سیل را پل دور می سازد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۲
برو به گوهر
بزرگان را به تعلیم کسی حاجت نمی باشد
ادیبی اهل دولت را به از دولت نمی باشد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۴
برو به گوهر
دلی کز خامشی روشن شود مردن نمی داند
خموشی آتش سنگ است، افسردن نمی داند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۶
برو به گوهر
مزن ای سرو با شمشاد او لاف از خرام خود
که رسوایی ندارد تیغ چوبین در نیام خود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۷
برو به گوهر
نگردم چون سبو غافل ز حفظ آبروی خود
ز غیرت دست خود پیوسته دارم بر گلوی خود