سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۸۳۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۶۷۵
برو به گوهر
مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش را
وگرنه عشق مسکین چه دارد رونمای او؟
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۶۷۷
برو به گوهر
یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او
ازین غبار بلندی گرفت رایت او
اگر چه بود گلوسوز آن لب شکرین
شد از خط عسلی بیشتر حلاوت او
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳
برو به گوهر
زهی ز روزن داغ تو روشنایی دلها
شکست طرف کلاه تو مومیایی دلها
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۰
برو به گوهر
شیوه چشم کبود از چشم ها دلکشترست
خانه چینی نما را آب و تاب دیگرست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
ز خط اندیشه نبود چهره آن سرو قامت را
نمی پوشد حجاب ابر خورشید قیامت را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۹
برو به گوهر
(سر تسلیم خرد بر خط جام است اینجا
آفتاب نقش بر لب بام است اینجا)
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۸
برو به گوهر
چه نسبت است به یوسف رخ نکوی ترا؟
برید از دو جهان هر که دید روی ترا
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۰
برو به گوهر
ز ماه روزه حسن آن پری پیکر دو چندان شد
ازان مهر خدایی ماه من خورشید تابان شد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۳۷
برو به گوهر
خط در دل روشن گهران مهر فزاید
در آینه ها نقش نگین راست نماید
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۳۸
برو به گوهر
در کسوت فقر آن رخ چون ماه ببینید
در زیر کلاه نمدی ماه ببینید
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۴۶
برو به گوهر
شد فزون در دور خط کیفیت لبهای یار
نشائه می بخشد دو بالا، می چو گردد پشت دار
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۶۸
برو به گوهر
تماشای جمال خود چنان برده است از هوشش
که بیرون آورند از خانه آیینه با دوشش!
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷۲
برو به گوهر
سلیمانی است حسن، انگشتری از حلقه مویش
پریزادی است دست آموز، زلف آشنارویش
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۹۶
برو به گوهر
به طوق غبغب سیمین او نظر واکن
هلال ماه در آغوش را تماشا کن
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۱۲
برو به گوهر
بوی گل غنچه شود چون تو به گلزار آیی
رنگ یوسف شکند چون تو به بازار آیی
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹۱
برو به گوهر
قامت او چون شود در بوستان همدوش سرو
حلقه ها از طوق قمری می کشد در گوش سرو
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹۹
برو به گوهر
اگر چه لاله طورست روی روشن او
چراغ روز بود با بیاض گردن او
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۱۴
برو به گوهر
گرفتم سال را پنهان کنی، با مو چه می سازی؟
گرفتم موی را کردی سیه، با رو چه می سازی؟
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۱۴
برو به گوهر
نیست هر چند از لباس گل جدایی رنگ را
جامه‌ی گلرنگ بر اندام او زیبنده است
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۳۴
برو به گوهر
ز ابرو یک سر و گردن بلند افتاده مژگانش
کمان پرزور چون افتد خدنگ او رسا باشد