سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۵۴۶ گوهر پیدا شد:
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۸
برو به گوهر
از یاد خدای مرد مطلق خیزد
بنگر که ز نور حق چه رونق خیزد
این باطن مردان که عجایب بحریست
چون موج زند از آن اناالحق خیزد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲۲
برو به گوهر
جان روی به عالم همایون آورد
وز چون و چگونه دل به بیچون آورد
آن راز که تاکنون همی بود نهان
از زیر هزار پرده بیرون آورد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵۴
برو به گوهر
خوش عادت خوش خو که محمد دارد
ما را شب تیره بینوا نگذارد
بنوازد آن رباب را تا به سحر
ور خواب آید گلوش را بفشارد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۹
برو به گوهر
در مدرسهٔ عشق اگر قال بود
کی فرق میان قال با حال بود
در عشق نداد هیچ مفتی فتوی
در عشق زبان مفتیان لال بود
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸۵
برو به گوهر
درویش که اسرار جهان میبخشد
هردم ملکی به رایگان میبخشد
درویش کسی نیست که نان میطلبد
درویش کسی بود که جان میبخشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰۰
برو به گوهر
دل هرچه در آشکار و پنهان گوید
زانموی چو مشک عنبرافشان گوید
این آشفته است و او پریشان دانم
کاشفته سخنهای پریشان گوید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱۳
برو به گوهر
روز شادیست غم چرا باید خورد
امروز می از جام وفا باید خورد
چند از کف خباز و سفا رزق خوریم
یکچند هم از کف خدا باید خورد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۷۲
برو به گوهر
غم کیست که گرد دل مردان گردد
غم گرد فسردگان و سردان گردد
اندر دل مردان خدا دریائیست
کز موج خوشش گنبد گردان گردد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۷۳
برو به گوهر
فردا که به محشر اندر آید زن و مرد
از بیم حساب رویها گردد زرد
من عشق تو را به کف نهم پیش برم
گویم که حساب من از این باید کرد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۰۳
برو به گوهر
کی غم خورد آنکه با تو خرم باشد
ور نور تو آفتاب عالم باشد
اسرار جهان چگونه پوشیده شود
بر خاطره آنکه با تو محرم باشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۰
برو به گوهر
مه را طرفی به ماه رو میماند
چیزیش بدان فرشته خو میماند
نی نی ز کجا تا به کجا مه که بود
جان بندهٔ او بدو خود او میماند
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۷
برو به گوهر
و هو معکم از او خبر می‌آید
در سینه از این خبر شرر می‌آید
زانی ناخوش که خویش نشناخته‌ای
چون بشناسی دگرچه در می‌آید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۵۱
برو به گوهر
هر لحظه همی خوانمش از راه بعید
کو سورهٔ یوسف است و قرآن مجید
گفتم که دلم خون شد و از دیده دوید
گفت آنکه ترا دید کس را ندوید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۷۲
برو به گوهر
ای آمده ز آسمان درین عالم دیر
و آورده خبرهای سموات به زیر
ز آواز تو آدمی کجا گردد سیر
یارب تو بده دمدمه پنجهٔ شیر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۷۳
برو به گوهر
ای آنکه دلت باید در وی منگر
زاهد شو و چشم را بخوابان بگذار
اما چکند چشم که بیرون و درون
بیچارهٔ عشق اوست بیچاره نظر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۸۶
برو به گوهر
بسیار بخوانده‌ام دستان و سمر
از عاشق و معشوق و غم و خون جگر
پای علم عشق همه عشق تو است
تو خود دگری شها و عشق تو دگر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۰۵
برو به گوهر
طبعم چو حیات یافت از جلوهٔ فکر
آورد عروس نظم در حجرهٔ ذکر
در هر بیتی هزار دختر بنمود
هر یک به مثال مریم آبستن و بکر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۲
برو به گوهر
ای جان سماع و روزه و حج و نماز
وی از تو حقیقت شده بازی و مجاز
امروز منم مطربت ای شمع طراز
وز چرخ بود نثار و قوال انداز
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۸
برو به گوهر
ای عشق تو داده باز جان را پرواز
لطف تو کشیده چنگ جان را در ساز
یک ذره عنایت تو ای بنده‌نواز
بهتر ز هزار ساله تسبیح و نماز
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۹۲
برو به گوهر
آن دم که حق بنده‌گزاری همه خوش
وز مهر سر بنده بخاری همه خوش
از خانه برانیم بزاری همه خوش
چون عزم کنم هم بگذاری همه خوش