عبارات مورد جستجو در ۶ گوهر پیدا شد:
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
سی‌روزهٔ آذرباد مارسپندان (از فقره ۱۱۹ تا فقرهٔ ۱۴۸)
هرمزد روز می خور و خرم باش.
بهمن رور جامه نو پوش.
اردیبهشت روز، به آتشگاه شو.
شهریور روز، شاد باش.
سپندارمذ روز، ورز زمین پیش گیر.
خورداد روز، جوی کن
امرداد روز، دار و درخت نشان.
دی‌باذر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای.
آذر روز، به راه شو و نان مپز چه گناه گران بود.
آبان روز، از آب پرهیز کن و آب را میازار.
خور روز، کودک به دبیرستان ده تا دبیر و فرزانه شود.
ماه روز، شراب خور و با دوستان نیک‌پرسش (خوش‌صحبتی و به احوال‌پرسی رفتن) کن و از ماه خدای، آمدکار بخواه.
تیر روز، کودک به تیراندازی و نبرد و سواری آموختن فرست.
گوش روز، پرورش گوساله کن و گاو به ورز آموز.
دی‌بمهر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای و انگور از رزان باز به چرخشت افکن تا بهتر شود.
مهر روز، اگر تو را از کسی مستمندی رسیده‌است پیش‌مهر بایست از مهر داوری بخواه و گرجش (ظ:گریه) کن.
سروش روز، بخناری (به ضم باء یعنی‌آزادی و آسایش) روان خود را از سروش اهرو (مقدس) آیفت بخواه.
رشن روز، روز کار سبک (یعنی: کار روزانهٔ مختصر) و کارهای ستایش و نیایش اندر فراوانی پیش‌گیر.
فروردین روز، سوگند مخور و آن روز ستایش فروهر پاکان و اشویان کن تا خشنودتر شوند
بهرام روز، خان‌ومان بن افکن تا زود به فرجام رسد، و بر رزم و کارزار شو تا به پیروزی بازایی.
رام روز، زن خواه و کار و رامش گیر و پیش دادوران شو تا به‌پیروزی و بختگی (آزادی و کامروایی) بازگردی.
باد روز درنگی (تامل) کن و کار نو می‌پیوند.
دی‌بدین روز، کارهای یزشنی وستایش‌گری کن و زن به خانه بر و موی و ناخن پیرای و جامد پوش.
دین روز خرفسترکش (خرفستر حیوانات موذی مانند مار و کژدم ر زنبور و موریانه و گرگ و غیره که کشتن آنها نوعی از ثواب‌هاست.)
ارد روز هر چیزی نوب خر و آن را به خانه بر.
اشتاد روز، اسب و گاو و ستور برگشن (لِقاح) افکن تا به درستی بارآورند.
آسمان روز، به‌راه دور شو تا به‌درستی بازآیی.
زمیاد روز، دارو مخور.
مارسفند روز، جامه افزای و بدوز و بپوش و زن به زنی گیر که فرزند تیزویر (ویر: هوش و حافظه) نیک زاید.
انیران روز، موی و ناخن پیرای و زنی به زنی گیرکه فرزند نامدار زاید.
بهمن رور جامه نو پوش.
اردیبهشت روز، به آتشگاه شو.
شهریور روز، شاد باش.
سپندارمذ روز، ورز زمین پیش گیر.
خورداد روز، جوی کن
امرداد روز، دار و درخت نشان.
دی‌باذر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای.
آذر روز، به راه شو و نان مپز چه گناه گران بود.
آبان روز، از آب پرهیز کن و آب را میازار.
خور روز، کودک به دبیرستان ده تا دبیر و فرزانه شود.
ماه روز، شراب خور و با دوستان نیک‌پرسش (خوش‌صحبتی و به احوال‌پرسی رفتن) کن و از ماه خدای، آمدکار بخواه.
تیر روز، کودک به تیراندازی و نبرد و سواری آموختن فرست.
گوش روز، پرورش گوساله کن و گاو به ورز آموز.
دی‌بمهر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای و انگور از رزان باز به چرخشت افکن تا بهتر شود.
مهر روز، اگر تو را از کسی مستمندی رسیده‌است پیش‌مهر بایست از مهر داوری بخواه و گرجش (ظ:گریه) کن.
سروش روز، بخناری (به ضم باء یعنی‌آزادی و آسایش) روان خود را از سروش اهرو (مقدس) آیفت بخواه.
رشن روز، روز کار سبک (یعنی: کار روزانهٔ مختصر) و کارهای ستایش و نیایش اندر فراوانی پیش‌گیر.
فروردین روز، سوگند مخور و آن روز ستایش فروهر پاکان و اشویان کن تا خشنودتر شوند
بهرام روز، خان‌ومان بن افکن تا زود به فرجام رسد، و بر رزم و کارزار شو تا به پیروزی بازایی.
رام روز، زن خواه و کار و رامش گیر و پیش دادوران شو تا به‌پیروزی و بختگی (آزادی و کامروایی) بازگردی.
باد روز درنگی (تامل) کن و کار نو می‌پیوند.
دی‌بدین روز، کارهای یزشنی وستایش‌گری کن و زن به خانه بر و موی و ناخن پیرای و جامد پوش.
دین روز خرفسترکش (خرفستر حیوانات موذی مانند مار و کژدم ر زنبور و موریانه و گرگ و غیره که کشتن آنها نوعی از ثواب‌هاست.)
ارد روز هر چیزی نوب خر و آن را به خانه بر.
اشتاد روز، اسب و گاو و ستور برگشن (لِقاح) افکن تا به درستی بارآورند.
آسمان روز، به‌راه دور شو تا به‌درستی بازآیی.
زمیاد روز، دارو مخور.
مارسفند روز، جامه افزای و بدوز و بپوش و زن به زنی گیر که فرزند تیزویر (ویر: هوش و حافظه) نیک زاید.
انیران روز، موی و ناخن پیرای و زنی به زنی گیرکه فرزند نامدار زاید.
زرتشت : ویسپرد
کرده چهاردهم
اوره مزدای اَشون .. . «سرآغاز کرده 13»
اشهو نود گاه ، رداَشونی را می ستاییم .
1
یسنه (هفت هات پیروزمند اَشون ) ،رد اَشونی را می ستاییم ، با پتمان ها، با بند ها، با زند(گزارش) ، با پرسشها، با پاسخها، با دوبار سرودن ، با خوب خوانن از بر خوانده و با ستایش خوب ستوده .
2
به دانش خویش ، به بینش خویش ، به شهریاری خویش ، به ردی خویش ، به خواست و کامکاری خویش ، اشهوره مزدا. . . « در متن به جای نقطه چین هفت واژه آمده که معنی کلی و پیوند آنها با جمله روشن نیست »
3
اهون و یریه ی اَشون ، رد اَشونی را می ستاییم .
اهومند و رتومند اَشون ( اهوره مزدا) ، رد اششونی را می ستاییم .
4
اهو نود گاه را می ستاییم
هات ها، پتمان ها، واژه ها و بندهای اهو نود گه را - چه خوانده ، چه باز گرفته ، چه سروده ، چه ستوده - می ستاییم .
.............................................................................................................................................................« بند 5 کرده 7»
ینگهه هاتم . . . .
اَشم وهو . . .
مزدا اهوره کسانی را که . . . « گاه . یس . 51 بند 22»
اشهو نود گاه ، رداَشونی را می ستاییم .
1
یسنه (هفت هات پیروزمند اَشون ) ،رد اَشونی را می ستاییم ، با پتمان ها، با بند ها، با زند(گزارش) ، با پرسشها، با پاسخها، با دوبار سرودن ، با خوب خوانن از بر خوانده و با ستایش خوب ستوده .
2
به دانش خویش ، به بینش خویش ، به شهریاری خویش ، به ردی خویش ، به خواست و کامکاری خویش ، اشهوره مزدا. . . « در متن به جای نقطه چین هفت واژه آمده که معنی کلی و پیوند آنها با جمله روشن نیست »
3
اهون و یریه ی اَشون ، رد اَشونی را می ستاییم .
اهومند و رتومند اَشون ( اهوره مزدا) ، رد اششونی را می ستاییم .
4
اهو نود گاه را می ستاییم
هات ها، پتمان ها، واژه ها و بندهای اهو نود گه را - چه خوانده ، چه باز گرفته ، چه سروده ، چه ستوده - می ستاییم .
.............................................................................................................................................................« بند 5 کرده 7»
ینگهه هاتم . . . .
اَشم وهو . . .
مزدا اهوره کسانی را که . . . « گاه . یس . 51 بند 22»
زرتشت : ویسپرد
کرده هفدهم
زرتشت : خرده اوستا
آفرینگان رپیثوین
1
« یثه هو وبربو . . . »
« اشم وهو . . . »
من خستویم که مزداپرست ، زرتشتی ، دیو ستیز و اهورایی کیشم .
رپیثوین اشون ، رد اشونی را ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین !
فرادت فشو ، و زنتوم اشون ، ردان اشونی را ستایش و نیایش و خشنودی وآفرین !
2
اهوره مزدای رایومند فرّ ه مند ، امشاسپندان ، اردیبهشت وآإر اهوره مزدا ، همه ی ایزدان اشون مینوی و جهانی ، فروشی های نیرومند پیروز اشونان ، فروشی های نخستین آموزگاران کیش و فروشی های نیاکان را ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین !
راسپی :
« یثه آهو و یریو . . . » که زوت مرا بگوید .
زوت :
« اَثارتوش اشات چیت هچا . . . » که پارسا مرد دانا بگوید .
3
چنین گفت اهوره مزدابه سپیتمان زرتشت سخنی را که برای ردّ رپیثوین فرو فرستاده شده است :
اینک بپرس از ما بدان سان که می خواهی ، ما را بیازمای ؛ چرا که پرسش و آزمون تو ، رهبران را نیرومندی و برتری می بخشد .
4
چنین پرسید زرتشت از اهوره مزدا :
ای اهوره مزدا ! ای سپند ترین مینو ! ای دادار جهان استومند ! ای اشون
پاداش و مزد مردمان در زندگانی چه اندازه است ؟
5
. . . کسی که خشنودی رد رپثوین را به وی رود همی گوید : کسی که با دستان شسته ، باهاون شسته ، با برسم گسترده ، با هوم فرو گذاشته ، با آتش فروزان ، با اَهون و یریه . . . ی سروده ، به هنگامی که زبانش از افشره ی هوم تر شده و به تن به منثره پیوسته ، نیاز نزد رد رپثوین برد ، پاداش و مد وی چه اندازه است ؟
6
چنین پاسخ داد اهوره مزدا به سپیتمان زرتشت :
ای سپیتمان زرتشت !
چنین کسانی در زندگانی آنچنان پاداش و مزد یابد که وزش باد نیمروزی سراسر جهان استومند را برویاند و بپرورد و بهره رساند و شادی آورد .
7
. . . کسی که خشنودی رد رپثوین را . . . ( بند 5 همین رپثوین بدون پرسش آخر)
8
چنین گفت اهوره مزدا به سپیتمان زرتشت سخنی را که برای رد رپثوین فرو فرستاده شده است .
9-10
.................................................................................................................................................( بند های 19-14 آفرینگان گهنبار)
« یثه هو وبربو . . . »
« اشم وهو . . . »
من خستویم که مزداپرست ، زرتشتی ، دیو ستیز و اهورایی کیشم .
رپیثوین اشون ، رد اشونی را ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین !
فرادت فشو ، و زنتوم اشون ، ردان اشونی را ستایش و نیایش و خشنودی وآفرین !
2
اهوره مزدای رایومند فرّ ه مند ، امشاسپندان ، اردیبهشت وآإر اهوره مزدا ، همه ی ایزدان اشون مینوی و جهانی ، فروشی های نیرومند پیروز اشونان ، فروشی های نخستین آموزگاران کیش و فروشی های نیاکان را ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین !
راسپی :
« یثه آهو و یریو . . . » که زوت مرا بگوید .
زوت :
« اَثارتوش اشات چیت هچا . . . » که پارسا مرد دانا بگوید .
3
چنین گفت اهوره مزدابه سپیتمان زرتشت سخنی را که برای ردّ رپیثوین فرو فرستاده شده است :
اینک بپرس از ما بدان سان که می خواهی ، ما را بیازمای ؛ چرا که پرسش و آزمون تو ، رهبران را نیرومندی و برتری می بخشد .
4
چنین پرسید زرتشت از اهوره مزدا :
ای اهوره مزدا ! ای سپند ترین مینو ! ای دادار جهان استومند ! ای اشون
پاداش و مزد مردمان در زندگانی چه اندازه است ؟
5
. . . کسی که خشنودی رد رپثوین را به وی رود همی گوید : کسی که با دستان شسته ، باهاون شسته ، با برسم گسترده ، با هوم فرو گذاشته ، با آتش فروزان ، با اَهون و یریه . . . ی سروده ، به هنگامی که زبانش از افشره ی هوم تر شده و به تن به منثره پیوسته ، نیاز نزد رد رپثوین برد ، پاداش و مد وی چه اندازه است ؟
6
چنین پاسخ داد اهوره مزدا به سپیتمان زرتشت :
ای سپیتمان زرتشت !
چنین کسانی در زندگانی آنچنان پاداش و مزد یابد که وزش باد نیمروزی سراسر جهان استومند را برویاند و بپرورد و بهره رساند و شادی آورد .
7
. . . کسی که خشنودی رد رپثوین را . . . ( بند 5 همین رپثوین بدون پرسش آخر)
8
چنین گفت اهوره مزدا به سپیتمان زرتشت سخنی را که برای رد رپثوین فرو فرستاده شده است .
9-10
.................................................................................................................................................( بند های 19-14 آفرینگان گهنبار)
زرتشت : وندیدا
فرگرد دهم
این است آن بخش هایی از گاهان که باید دو بار خوانده شود .
زرتشت از اهوره مزدا پرسید :
ای اهوره مزدا ! ای سپند ترین مینو ! ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چگونه با دروج نسو که از پیکر مرده به تن زنده می تازد نبرد کنم ؟
چگونه با نسو که از پیکر مرده بر می اید و تن زنده را می آلاید بستیزم ؟
2
اهوره مزدا پاسخ داد :
آن بخشهایی از گاهان را .......................................................................................................................................................................................( بند 46فر ، 9 )
3
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است آن بخشهایی از گاهان که باید دو بار خوانده شود ؟
4
اهوره مزدا پاسخ داد :
این است آن بخشهایی از گاهان که باید دو بار بر خوانده شود و تو باید آنها را به بانگ بلند برخوانی :
.........................................( یس .28 بند 1 ؛ یس . 41 بند 5 ؛ یس 35 بند 2 ؛ یس 43 بند 1 ؛ یس 35 بند 8 ؛ یس 47 بند 1 ؛ یس 39 بند 4 ؛ یس 51 بند 1 ؛ یس 41 بند 3 ؛ یس 51 بند 1 )
5
پس از آن که دو بار این بخ های گاهان را بر خواندی ، بر تست که این پیروزمند ترین و چاره بخش ترین باژ را از بر بخوانی :
« من اهریمن را از این خانه ، از این روستا ، از این شهر ، از این کشور ، از پیکر مرده به مردار آلوده ، از پیکر زن به مردار آلوده ، از خانه خدا ، از دهخدا ، از شهربان ، از شهریار و از همه ی جهان پاک اهورایی دور می رانم . . .
6
. . . من نسو را دور می رانم . من آلایش آشکار و پنهان را از این خانه . . . ( دنباله جمله مانند بند 5 است )
7
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است آن بخشهایی از گاهان که باید سه بار برخوانده شود ؟
8
اهوره مدا پاسخ داد :
این است آن بخش هایی از گاهان که باید سه بار برخوانده شود و تو باید سه بار آنها را به بانگ بلند برخوانی :
...................................................................................................................................................................................( یس 27 بند 14 ؛ یس 33 بند 11 ؛ یس 35 بند 5 ؛ یس 53 بند 9 )
9
پس از آن که سه بار این بخش های گاهان را برخواندی ، برتست که این پیروزمندترین و چاره بخش ترین باژ را از بر بخوانی :
« من ایندر ، ورو و نانگ هیثیه دیو را از این خانه ، از این روستا ، از این شهر ، از این کشور ، از پیکر مرده آلوده به مردار ، از پیکر زن آلوده به مردار ، از خانه خدا ، از دهخدا ، از شهربان ، از شهریار و از همه ی جهان اهورایی دور می رانم . . .
10
. . . من توروی و زیریچ را از خانه ...........................................................................................................................................( دنباله جمله مانند بند 9 است )
11
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است آن بخش هایی از گاهان که باید چهار بار بر خوانده شود ؟
12
اهوره مزدا پاسخ داد :
این است آن بخش هایی از گاهان که باید چهار بار برخوانده شود و تو باید چهار بار آنها را به بانگ بلند برخوانی :
....................................................................................................................................................................................................................( یس 27 بند 13 ؛ یس 34 بند 15 ؛ یس 54 بند )
13
پس از آنکه چهار بار این بخش های گاهان را بر خواندی ، بر تست که این پیروزمند ترین و چاره بخش ترین باژ را از بر بخوانی :
« من دیو خشم خونین درفش و اکتش را از این خانه ، از این روستا ، از این شهر ازاین کشور ، از پیکر مرد آلوده به مردار ، ا زخانه خدا ، از دهخدا ، از شهربان ، از شهریار و از همه ی جهان اهورایی دور می رانم .
14
. . . من دیوان ورن و دیو وات را از این خانه ..........................................................................................................................................................................................................( دنباله جمله مانند بند 13 است )
15
این است آن بخش هایی از گاهان که باید دو بار خوانده شود .
این است آن بخش هایی از گاهان که باید سه بار خوانده شود .
این است آن بخش هایی از گاهان که باید چهار بار خوانده شود .
16
این است سخنانی که اهریمن را فرو می کوبد .
این است سخنانی که دیو خشم خونین درفش را فرو می کوبد .
این است سخنانی که دیوان مازندری را فرو می کوبد .
این است سخنانی که همه دیوان را فرو می کوبد .
17
این است سخنانی که در همستاری با دروج نسو بکار آید ؛ دروج نسو که از پیکر مرده به تن زنده می تازد ؛ که از پیکر مرده بر می آید و تن زنده را می آلاید .
18
پس تو ای زرتشت ! باید در بی اب و گیاه ترین بخش زمین ، در تهی ترین و خشک ترین جای این زمین نه گودال بکنی ؛ زیرا پاکی در زندگی این جهانی ، بزرگترین نیکی برای مردمان است : آن پاکی که مردمان از دین مزدا در یابند تا خویشتن را با اندیشه و گفتار و کردار نیک پاک کنند .
19
ای مرد اشون !
خویشتن راپاک بدار ! هرکس در این جهان زیرین می تواند پاکی را برای خویشتن بدست آورد : خود را با اندیشه و گفتار و کردار نیک پاک کند .
20
.....................................................................................................................................................................................................................................................................................( بندهای 19-21 فر 8)
زرتشت از اهوره مزدا پرسید :
ای اهوره مزدا ! ای سپند ترین مینو ! ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چگونه با دروج نسو که از پیکر مرده به تن زنده می تازد نبرد کنم ؟
چگونه با نسو که از پیکر مرده بر می اید و تن زنده را می آلاید بستیزم ؟
2
اهوره مزدا پاسخ داد :
آن بخشهایی از گاهان را .......................................................................................................................................................................................( بند 46فر ، 9 )
3
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است آن بخشهایی از گاهان که باید دو بار خوانده شود ؟
4
اهوره مزدا پاسخ داد :
این است آن بخشهایی از گاهان که باید دو بار بر خوانده شود و تو باید آنها را به بانگ بلند برخوانی :
.........................................( یس .28 بند 1 ؛ یس . 41 بند 5 ؛ یس 35 بند 2 ؛ یس 43 بند 1 ؛ یس 35 بند 8 ؛ یس 47 بند 1 ؛ یس 39 بند 4 ؛ یس 51 بند 1 ؛ یس 41 بند 3 ؛ یس 51 بند 1 )
5
پس از آن که دو بار این بخ های گاهان را بر خواندی ، بر تست که این پیروزمند ترین و چاره بخش ترین باژ را از بر بخوانی :
« من اهریمن را از این خانه ، از این روستا ، از این شهر ، از این کشور ، از پیکر مرده به مردار آلوده ، از پیکر زن به مردار آلوده ، از خانه خدا ، از دهخدا ، از شهربان ، از شهریار و از همه ی جهان پاک اهورایی دور می رانم . . .
6
. . . من نسو را دور می رانم . من آلایش آشکار و پنهان را از این خانه . . . ( دنباله جمله مانند بند 5 است )
7
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است آن بخشهایی از گاهان که باید سه بار برخوانده شود ؟
8
اهوره مدا پاسخ داد :
این است آن بخش هایی از گاهان که باید سه بار برخوانده شود و تو باید سه بار آنها را به بانگ بلند برخوانی :
...................................................................................................................................................................................( یس 27 بند 14 ؛ یس 33 بند 11 ؛ یس 35 بند 5 ؛ یس 53 بند 9 )
9
پس از آن که سه بار این بخش های گاهان را برخواندی ، برتست که این پیروزمندترین و چاره بخش ترین باژ را از بر بخوانی :
« من ایندر ، ورو و نانگ هیثیه دیو را از این خانه ، از این روستا ، از این شهر ، از این کشور ، از پیکر مرده آلوده به مردار ، از پیکر زن آلوده به مردار ، از خانه خدا ، از دهخدا ، از شهربان ، از شهریار و از همه ی جهان اهورایی دور می رانم . . .
10
. . . من توروی و زیریچ را از خانه ...........................................................................................................................................( دنباله جمله مانند بند 9 است )
11
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است آن بخش هایی از گاهان که باید چهار بار بر خوانده شود ؟
12
اهوره مزدا پاسخ داد :
این است آن بخش هایی از گاهان که باید چهار بار برخوانده شود و تو باید چهار بار آنها را به بانگ بلند برخوانی :
....................................................................................................................................................................................................................( یس 27 بند 13 ؛ یس 34 بند 15 ؛ یس 54 بند )
13
پس از آنکه چهار بار این بخش های گاهان را بر خواندی ، بر تست که این پیروزمند ترین و چاره بخش ترین باژ را از بر بخوانی :
« من دیو خشم خونین درفش و اکتش را از این خانه ، از این روستا ، از این شهر ازاین کشور ، از پیکر مرد آلوده به مردار ، ا زخانه خدا ، از دهخدا ، از شهربان ، از شهریار و از همه ی جهان اهورایی دور می رانم .
14
. . . من دیوان ورن و دیو وات را از این خانه ..........................................................................................................................................................................................................( دنباله جمله مانند بند 13 است )
15
این است آن بخش هایی از گاهان که باید دو بار خوانده شود .
این است آن بخش هایی از گاهان که باید سه بار خوانده شود .
این است آن بخش هایی از گاهان که باید چهار بار خوانده شود .
16
این است سخنانی که اهریمن را فرو می کوبد .
این است سخنانی که دیو خشم خونین درفش را فرو می کوبد .
این است سخنانی که دیوان مازندری را فرو می کوبد .
این است سخنانی که همه دیوان را فرو می کوبد .
17
این است سخنانی که در همستاری با دروج نسو بکار آید ؛ دروج نسو که از پیکر مرده به تن زنده می تازد ؛ که از پیکر مرده بر می آید و تن زنده را می آلاید .
18
پس تو ای زرتشت ! باید در بی اب و گیاه ترین بخش زمین ، در تهی ترین و خشک ترین جای این زمین نه گودال بکنی ؛ زیرا پاکی در زندگی این جهانی ، بزرگترین نیکی برای مردمان است : آن پاکی که مردمان از دین مزدا در یابند تا خویشتن را با اندیشه و گفتار و کردار نیک پاک کنند .
19
ای مرد اشون !
خویشتن راپاک بدار ! هرکس در این جهان زیرین می تواند پاکی را برای خویشتن بدست آورد : خود را با اندیشه و گفتار و کردار نیک پاک کند .
20
.....................................................................................................................................................................................................................................................................................( بندهای 19-21 فر 8)
زرتشت : وندیدا
فرگرد دوازدهم
1
هر گاه پدر یا ادر کسی بمیرد ، تا کی ـ پسر برای پدر و دختر برای مادر ـ باید در« اپه مان »باشد ؟ ( رهنمودهای پاک کردن الودگان به مردار در فرگردهای پیشین ، جنبه ی همگانی دارد و به خویشاوندی با شخص درگذشته پیوند نمی یابد . اما آنچه در این فرگرد می اید ، تنها به خویشاوندان نزدیک مرده اختصاص می یابد . موضوع بندهای این فرگرد ، مدت ماندن در « اپه مان » برای خویشاوندان گوناگون است . درباره اپه مان و موضوع این فرگرد ........یاد .)
تاکی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار ؟( تاکی اگر شخص مرده در وضعیّت پاکی و تقدّس باشد و تا کی اگر وی در حالت پشو تنو باشد؟)
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار سی روز و برای گناهکار شصت روز باید در اپه مان باشد .
2
ای دادار جهان استومند ! ی اشون !
چگونه خاک را پاک کنیم ؟
چگونه خانه را دیگر باره پاک توان کرد ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
با سه بار شستن تن . با سه بار شستن جامه ها . با سه بار برخواندن گاهان . با پیشکش بردننیازی نزد آتش من . با پیشکش بردن برسم دسته بسته و با نیاز بردن اشامیدنی نزد آب نیک .
ای سپیتمان زرتشت !
پس ان خانه پاک شود و آب و آتش و امشاسپندان بدان خانه درآیند .
3
هرگاه پسر یا دختر کسی بمیرد ، تا کی پدر برای پسر ومادر برای دختر ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . (دنباله بند 1)
4
ای دادار . . . ( بند 2)
5
هرگاه برادر یا خواهر کسی بمیرد ، تا کی ـ برادر برای برادر و خاهر برای خواهر ـ باید در اپه ماباشند ؟
تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهوره مزدا . . . ( دنباله بند 1)
6
ای دادار . . . ( بند 2)
7
هرگاه خانه خدای یا بانوی خانه بمیرد ، تا کی باید در اپه ماباشند ؟تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهورهمزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار شش ماه و برای گناهکار یک سال باید در اپه مان باشند .
8
ای دادار . . . ( بند 2)
9
هرگاه پدر بزرگ یا مادر بزرگ کسی بمیرد ، تا کی ـ نبیره ی نرینه برای پدر بزرگ و نبیره ی مادینه برای مادر بزرگ ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست و پنج روز و برای گناهکار پنجاه روز باید در اپه مان باشد .
10
ای دادار . . . ( بند 2)
11
هرگاه نبیره ی نرینه یا نبیره ی مادینه کسی بمیرد ، تا کی ـ پدر بزرگ برای نبیره ی نرینه و مادر بزرگ برای نبیره ی مادینه ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . بند 2
12
ای دادار . . . ( بند 2)
13
هرگاه عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی برادر زاده یا خواهر زاده نرینه برای عمو یا دایی و برادر زاده یا خواهر زاده مادینه برای عمه یا خاله ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست روز و برای گناهکار چهل روز باید در اپه مان باشد .
14
ای دادار . . . ( بند 2)
15
هرگاه عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پانزده روز و برای گناهکار سی روز باید در اپه مان باشد .
16
ای دادار . . . ( بند 2)
17
هرگاه نبیره ی عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار ده روز و برای گناهکار بیست روز باید در اپه مان باشد .
18
ای دادار . . . ( بند 2)
19
هرگاه نبیره ی عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پنج روز و برای گناهکار ده روز باید در اپه مان باشد .
20
ای دادار . . . ( بند 2)
21
هرگاه بیگانه ای که پیرو دین راستی نباشد ، بمیرد ، چند تن از آفریدگان سپند مینو را آشگارا یا پنهانی می آلاید ؟
22-24
....................................................................................................................................................................................................................................................................................( بندهای 36 -38 فر 5 )
هر گاه پدر یا ادر کسی بمیرد ، تا کی ـ پسر برای پدر و دختر برای مادر ـ باید در« اپه مان »باشد ؟ ( رهنمودهای پاک کردن الودگان به مردار در فرگردهای پیشین ، جنبه ی همگانی دارد و به خویشاوندی با شخص درگذشته پیوند نمی یابد . اما آنچه در این فرگرد می اید ، تنها به خویشاوندان نزدیک مرده اختصاص می یابد . موضوع بندهای این فرگرد ، مدت ماندن در « اپه مان » برای خویشاوندان گوناگون است . درباره اپه مان و موضوع این فرگرد ........یاد .)
تاکی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار ؟( تاکی اگر شخص مرده در وضعیّت پاکی و تقدّس باشد و تا کی اگر وی در حالت پشو تنو باشد؟)
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار سی روز و برای گناهکار شصت روز باید در اپه مان باشد .
2
ای دادار جهان استومند ! ی اشون !
چگونه خاک را پاک کنیم ؟
چگونه خانه را دیگر باره پاک توان کرد ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
با سه بار شستن تن . با سه بار شستن جامه ها . با سه بار برخواندن گاهان . با پیشکش بردننیازی نزد آتش من . با پیشکش بردن برسم دسته بسته و با نیاز بردن اشامیدنی نزد آب نیک .
ای سپیتمان زرتشت !
پس ان خانه پاک شود و آب و آتش و امشاسپندان بدان خانه درآیند .
3
هرگاه پسر یا دختر کسی بمیرد ، تا کی پدر برای پسر ومادر برای دختر ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . (دنباله بند 1)
4
ای دادار . . . ( بند 2)
5
هرگاه برادر یا خواهر کسی بمیرد ، تا کی ـ برادر برای برادر و خاهر برای خواهر ـ باید در اپه ماباشند ؟
تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهوره مزدا . . . ( دنباله بند 1)
6
ای دادار . . . ( بند 2)
7
هرگاه خانه خدای یا بانوی خانه بمیرد ، تا کی باید در اپه ماباشند ؟تا کی برای نیکوکار و تا کی برای گناهکار؟
اهورهمزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار شش ماه و برای گناهکار یک سال باید در اپه مان باشند .
8
ای دادار . . . ( بند 2)
9
هرگاه پدر بزرگ یا مادر بزرگ کسی بمیرد ، تا کی ـ نبیره ی نرینه برای پدر بزرگ و نبیره ی مادینه برای مادر بزرگ ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست و پنج روز و برای گناهکار پنجاه روز باید در اپه مان باشد .
10
ای دادار . . . ( بند 2)
11
هرگاه نبیره ی نرینه یا نبیره ی مادینه کسی بمیرد ، تا کی ـ پدر بزرگ برای نبیره ی نرینه و مادر بزرگ برای نبیره ی مادینه ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای یکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا . . . بند 2
12
ای دادار . . . ( بند 2)
13
هرگاه عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی برادر زاده یا خواهر زاده نرینه برای عمو یا دایی و برادر زاده یا خواهر زاده مادینه برای عمه یا خاله ـ باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار بیست روز و برای گناهکار چهل روز باید در اپه مان باشد .
14
ای دادار . . . ( بند 2)
15
هرگاه عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پانزده روز و برای گناهکار سی روز باید در اپه مان باشد .
16
ای دادار . . . ( بند 2)
17
هرگاه نبیره ی عمو یا عمه یا خاله یا دایی کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار ده روز و برای گناهکار بیست روز باید در اپه مان باشد .
18
ای دادار . . . ( بند 2)
19
هرگاه نبیره ی عمو زاده یا عمه زاده یا خاله زاده یا دایی زاده کسی بمیرد ، تا کی باید در اپه مان باشد ؟
تا کی برای نیکوکار و تاکی برای گناهکار ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
برای نیکوکار پنج روز و برای گناهکار ده روز باید در اپه مان باشد .
20
ای دادار . . . ( بند 2)
21
هرگاه بیگانه ای که پیرو دین راستی نباشد ، بمیرد ، چند تن از آفریدگان سپند مینو را آشگارا یا پنهانی می آلاید ؟
22-24
....................................................................................................................................................................................................................................................................................( بندهای 36 -38 فر 5 )
