فرزند گرامی حسن ایجان و دلم
ایحاصل عمر و زبده آب و گلم
با دل رگ سودای تو خواهم پیوست
روزیکه ز جان علاقه تن گسلم

طفلی که چو اشک لاله‌گون دل من
در جوش ازو بود درون دل من
با آنکه جگرگوشه مردم باشد
پرورده چو اشک من بخون دل من

لالایی کن لالایی
بخواب اینجا کنارم
که قدر آسمان ها
تو را من دوست دارم
لالایی کن لالایی
بخواب اینجا عروسک
که بر رویت بپوشم
لحافی گرم و کوچک
به مادر گفته ام من
اگر لالا کنی تو
برای تو بدوزد
لباسی تازه و نو
لالایی کن لالایی
لالا لالا لالایی