و من كتاب له عليه‌السلام إلى أهل البصرة وَ قَدْ كَانَ مِنِ اِنْتِشَارِ حَبْلِكُمْ وَ شِقَاقِكُمْ مَا لَمْ تَغْبَوْا عَنْهُ فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِكُمْ وَ رَفَعْتُ اَلسَّيْفَ عَنْ مُدْبِرِكُمْ وَ قَبِلْتُ مِنْ مُقْبِلِكُمْ
29 و از نامۀ آن حضرت است به مردم بصره چنان نيست كه ندانيد چگونه رشتۀ طاعت را باز و دشمنانگى را آغاز كرديد. من گناهكارتان را بخشودم، و از آن كه رو بر گردانده شمشير برداشتم، و آن را كه روى آورده قبول نمودم

فَإِنْ خَطَتْ بِكُمُ اَلْأُمُورُ اَلْمُرْدِيَةُ وَ سَفَهُ اَلْآرَاءِ اَلْجَائِرَةِ إِلَى مُنَابَذَتِي وَ خِلاَفِي فَهَا أَنَا ذَا قَدْ قَرَّبْتُ جِيَادِي وَ رَحَلْتُ رِكَابِي
ليكن اگر كارهاى ناروا و نادرست و انديشه‌هاى نابخردانۀ سست، شما را وادارد كه راه جدايى در پيش گيريد و طاعت مرا نپذيريد، بدانيد كه من آماده به كار نزديك شمايم، و به يك لحظه به سر وقت شما مى‌آيم.

وَ لَئِنْ أَلْجَأْتُمُونِي إِلَى اَلْمَسِيرِ إِلَيْكُمْ لَأُوقِعَنَّ بِكُمْ وَقْعَةً لاَ يَكُونُ يَوْمُ اَلْجَمَلِ إِلَيْهَا إِلاَّ كَلَعْقَةِ لاَعِقٍ مَعَ أَنِّي عَارِفٌ لِذِي اَلطَّاعَةِ مِنْكُمْ فَضْلَهُ وَ لِذِي اَلنَّصِيحَةِ حَقَّهُ غَيْرُ مُتَجَاوِزٍ مُتَّهَماً إِلَى بَرِيٍّ وَ لاَ نَاكِثاً إِلَى وَفِيٍّ
اگر مرا از آمدن به سوى خود ناچار سازيد، چنان جنگى آغاز كنم كه جنگ جمل برابر آن بازى كودكانه بود. با اين همه، من فرمانبرداران شما را ارج مى‌گذارم و پاس حرمت خيرخواهان شما را دارم. نه بيگناه را بجاى گناهكار مى‌گيرم و نه پيمان شكن را به جاى پيمانگزار مى‌پذيرم

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir