هوش مصنوعی: متن بیانگر تأملاتی است دربارهٔ مرگ و بیتوجهی انسانها به آن، با اشاره به اینکه مردم گویا فراموش کردهاند که مرگ سرنوشت همه است و پس از مردگان، میراث آنها را میخورند در حالی که گویا خود جاودانهاند. سپس اشاره میشود که چگونه مردم پندها و هشدارها را فراموش کرده و با مصائب و بلایا مواجه شدهاند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی دربارهٔ مرگ و زندگی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.

عبرت از مرگ دیگران

وَ تَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلاً يَضْحَكُ فَقَالَ
و در پى جنازه‌اى مى‌رفت، شنيد مردى مى‌خندد فرمود :

كَأَنَّ اَلْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا كُتِبَ وَ كَأَنَّ اَلْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ وَ كَأَنَّ اَلَّذِي نَرَى مِنَ اَلْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْكُلُ تُرَاثَهُمْ كَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ ثُمَّ قَدْ نَسِينَا كُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَةٍ وَ رُمِينَا بِكُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَةٍ
گويا مرگ را در دنيا بر جز ما نوشته‌اند، و گويا حق را در آن بر عهدۀ جز ما هشته‌اند، و گويى آنچه از مردگان مى‌بينيم مسافرانند كه به زودى نزد ما باز مى‌آيند، و آنان را در گورهاشان جاى مى‌دهيم و ميراثشان را مى‌خوريم، پندارى ما از پس آنان جاودان به سر مى‌بريم. سپس پند هر پند و پند دهنده را فراموش مى‌كنيم و نشانۀ قهر بلا و آفت مى‌شويم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ارزيابى کردار
گوهر بعدی:ویژگی های انسان نمونه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.