وَ قَالَ عليه‌السلام وَ قَدْ عَزَّى اَلْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ اِبْنٍ لَهُ
و اشعث پسر قيس را كه فرزندش مرده بود چنين تعزيت فرمود:

يَا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى اِبْنِكَ فَقَدِ اِسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ اَلرَّحِمُ وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اَللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ
اشعث! اگر بر پسرت اندوهگينى، سزاوارى به خاطر پيوندى كه با او دارى، و اگر شكيبا باشى هر مصيبت را نزد خدا پاداشى است

يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيْكَ اَلْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ اَلْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ
اشعث! اگر شكيبايى پيش گيرى حكم خدا بر تو رفته است و مزد دارى، و اگر بى تابى كنى تقدير الهى بر تو جارى است و گناهكارى

يَا أَشْعَثُ اِبْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلاَءٌ وَ فِتْنَةٌ وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ
پسرت تو را شاد مى‌داشت و براى تو بلا بود و آزمايش، و تو را اندوهگين ساخت و آن پاداش است و آمرزش