شیخ و سید و دیگران این دعا را ذکر کرده اند و گفته اند که مستحب است که در سحر شب جمعه این دعا را بخوانند:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِی الْغَدَاةَ رِضَاک
خدایا بر محمد و آلش رحمت فرست و همین صبحگاه مرا خوشنودی خود عطا فرما

وَ أَسْکنْ قَلْبِی خَوْفَک وَ اقْطَعْهُ عَمَّنْ سِوَاک حَتَّی لاَ أَرْجُوَ وَ لاَ أَخَافَ إِلاَّ إِیاک
و دلم را محل خوف خود و منقطع از غیر خود گردان تا به کسی غیر تو امیدوار نباشم و از کسی جز تو نترسم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِی ثَبَاتَ الْیقِینِ وَ مَحْضَ الْإِخْلاَصِ وَ شَرَفَ التَّوْحِیدِ
خدایا بر محمد و آلش درود فرست و یقین ثابت به من عطا کن و اخلاص کامل و شرافت توحید

وَ دَوَامَ الاِسْتِقَامَةِ وَ مَعْدِنَ الصَّبْرِ وَ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَ الْقَدَرِ
و دوام و پیوستگی در قیام به طاعت کرامت کن و دلم را محل مقام صبر و رضای به قضا و قدر خود قرار ده

یا قَاضِی حَوَائِجِ السَّائِلِینَ یا مَنْ یعْلَمُ مَا فِی ضَمِیرِ الصَّامِتِینَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
ای بر آرنده حاجتهای سائلان ای دانای ضمیر خاموشان بر محمد (ص) و آل او درود فرست

وَ اسْتَجِبْ دُعَائِی وَ اغْفِرْ ذَنْبِی وَ أَوْسِعْ رِزْقِی وَ اقْضِ حَوَائِجِی فِی نَفْسِی وَ إِخْوَانِی فِی دِینِی وَ أَهْلِی
و دعای مرا مستجاب گردان و گناهم ببخش و رزقم وسیع فرما و حاجت های خود و برادران دینیم و اهل بیت و بستگانم همه را برآور

إِلَهِی طُمُوحُ الْآمَالِ قَدْ خَابَتْ إِلاَّ لَدَیک وَ مَعَاکفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ إِلاَّ عَلَیک
خدایا هر آرزو بی شک ناکامی و حرمان است مگر آنکه به تو آرزومند است و هر همتی به یقین تباه و نابود است مگر آنکه بر تو همت گمارد

وَ مَذَاهِبُ الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ إِلاَّ إِلَیک فَأَنْتَ الرَّجَاءُ وَ إِلَیک الْمُلْتَجَأُ
و راه های اندیشه همه بسته است مگر راه بسوی تو پس تویی امید خلق و پناه خلق درگاه توست

یا أَکرَمَ مَقْصُودٍ وَ أَجْوَدَ مَسْئُولٍ
ای بزرگترین مقصود و ای نیکوترین مطلوب

هَرَبْتُ إِلَیک بِنَفْسِی یا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ بِأَثْقَالِ الذُّنُوبِ أَحْمِلُهَا عَلَی ظَهْرِی
ای خدا ای پناه گریختگان من با بار گناهان سنگینی که بر دوش خود دارم به درگاه تو می گریزم

لاَ أَجِدُ لِی إِلَیک شَافِعاً سِوَی مَعْرِفَتِی بِأَنَّک أَقْرَبُ مَنْ رَجَاهُ الطَّالِبُونَ وَ أَمَّلَ مَا لَدَیهِ الرَّاغِبُونَ
و شفیعی به درگاه تو نمی یابم مگر معرفتم به عنایتهای تو که تو نزدیکترین کسی که امیدواران عالم درگاهش را می طلبند و مشتاقان تمام به عطا و احسانش آرزومندند

یا مَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ وَ أَطْلَقَ الْأَلْسُنَ بِحَمْدِهِ
ای خدایی که عقلها را به نور معرفت دیده بگشودی و زبان ها را به حمد و ثنایت باز کردی

وَ جَعَلَ مَا امْتَنَّ بِهِ عَلَی عِبَادِهِ فِی کفَاءٍ لِتَأْدِیةِ حَقِّهِ (أَنَالَ بِهِ حَقَّهُ)
و نعمت و احسانت را بر بندگان تا همه به حقشان برسند به حد کفایت بخشیدی

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّیطَانِ عَلَی عَقْلِی سَبِیلاً وَ لاَ لِلْبَاطِلِ عَلَی عَمَلِی دَلِیلاً
درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و شیطان را بر عقل من راه مده و باطل را در کار من رهبر مگردان.

«مفاتیح الجنان»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir