سید ابن طاووس در کتاب «مهج الدعوات» از حضرت باقر(علیه السلام) روایت کرده: که جبرئیل به محضر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) عرضه داشت: هیچ پیامبری را به اندازه تو دوست نداشتم، پس بسیار بگو:

اللّهُمَّ إِنَّک تَری وَ لَا تُری، وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلی، وَ أَنَّ إِلَیک الْمُنْتَهی وَالرُّجْعی، وَ أَنَّ لَک الْآخِرَةَ وَالْأُولی، وَ أَنَّ لَک الْمَماتَ وَالْمَحْیا، وَ رَبِّ أَعُوذُ بِک أَنْ أُذَلَّ أَوْ أُخْزی.
خدایا! تو می بینی و دیده نمی شوی و تو در چشم انداز برتری و نهایت و بازگشت همه به سوی تو است و آخرت و دنیا و مرگ و زندگی به دست تو است، پروردگارا به تو پناه می آورم از اینکه خوار یا رسوا شوم.