شب نیمه ماه رجب، شب برجسته و برتری است و در آن چند عمل مستحب است:

اوّل:

غسل کردن.

دوّم:

شب زنده داری به عبادت، چنان که علاّمه مجلسی فرموده.

سوّم:

زیارت حضرت سیدالشّهدا(علیه السلام).

چهارم:

شش رکعت نماز به کیفیتی که در اعمال «شب سیزدهم» گذشت.

پنجم:

سی رکعت نماز که در هر رکعت سوره «حَمد» و «ده مرتبه» سوره «توحید» خوانده شود و این نماز را سید ابن طاووس با فضیلت بسیار از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) روایت کرده.

ششم:

دوازده رکعت نماز، هر دو رکعت با یک سلام و در هر رکعت، هر یک از سوره های «حَمد» و «توحید» و «فَلَق» و «ناس» و «آیت الکرسی» و «قدر» را «چهار مرتبه» بخواند و پس از سلام «چهار مرتبه» بگوید:

اللّهُ اللّهُ رَبِّی لَا أُشْرِک بِهِ شَیئاً، وَ لَا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِیاً.
خدا خدا، پروردگارا، چیزی را شریک او قرار ندهم و جز او سرپرستی نگیرم.

سپس هر دعایی که می خواهد بخواند.

سید بن طاووس این نماز را به این صورت از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده، ولی شیخ در کتاب «مصباح» فرموده: که داود بن سرحان از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده:

در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز می خوانی، در هر رکعت بعد از سوره «حمد» یک سوره خوانده و هنگامی که از نماز فراغت یافتی، هر یک از سوره های «حَمد»، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «توحید» و «آیت الکرسی» را «چهار مرتبه» قرائت می کنی و پس از آن «چهار مرتبه» می گویی:

سُبْحانَ اللّهِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ، وَلَا إِلهَ إِلّا اللّهُ، وَاللّهُ أَکبَرُ.
منزّه است خدا و سپاس ویژۀ اوست و معبودی جز او نیست و او بزرگ تر از آن است که وصف شود.

سپس بخوان:

اللّهُ اللّهُ رَبِّی لَاأُشْرِک بِهِ شَیئاً، وَما شاءَاللّهُ، لَاقُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ العَلِی الْعَظِیمِ.
خدا خدا، پروردگارا، چیزی را شریک او قرار نمی دهم و هرچه او خواهد می شود، هیچ نیرو و توان نیست جز به خدای بلندمرتبۀ بزرگ.

و نیز در «شب بیست وهفتم» مثل این عمل را انجام ده.