[روز پایان ذی الحجه] آخرین روز سال اعراب است. سید در کتاب «اقبال» براساس یک روایت ذکر کرده است که دو رکعت نماز بخوان و در هر رکعت سوره «حَمد» «یک مرتبه» و «ده مرتبه» «قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ» و «ده مرتبه» «آیت الکرسی» و پس از نماز بگو:

اللّهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِی هذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَیتَنِی عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسِیتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ وَدَعَوْتَنِی إِلَی التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائِی عَلَیک، اللّهُمَّ فَإِنِّی أَسْتَغْفِرُک مِنْهُ فَاغْفِرْ لِی، وَمَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ یقَرِّبُنِی إِلَیک فَاقْبَلْهُ مِنِّی، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِی مِنْک یا کرِیمُ.
خدایا، آنچه در این سال انجام دادم، از عملی که مرا از آن نهی کردی و به آن راضی نبودی و من آن را فراموش کردم، ولی تو فراموشش ننمودی و پس از گستاخی ام بر تو، مرا به توبه دعوت کردی، خدایا من از تو آمرزش می خواهم، پس مرا بیامرز و آنچه انجام دادم از عملی که به تو نزدیکم کند، از من قبول کن و امیدم را از خودت قطع مکن، ای بزرگ منش مهمان نواز.

چون این را بگویی، شیطان فریاد می زند: وای بر من آنچه در این سال بر ضدّ او رنج بردم، همه را خراب کرد و سالی که گذشت برای او گواهی می دهد که سالش را به خیر پایان داد.