۲۹۹ بار خوانده شده
زیارتی است که جماعتی از علما روایت کرده اند، ازجمله آن ها: شیخ محمّد ابن مشهدی است که فرموده است:
محمّد بن خالد طیالسی، از سیف بن عُمیره روایت کرده است که گفت: با صفوان جمّال و جمعی از اصحابمان به سوی نجف بیرون رفتیم و در آنجا حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) را زیارت کردیم، چون از زیارت فارغ شدیم، صفوان روی خود را به سوی قبر حضرت امام حسین(علیه السلام) برگرداند و گفت: زیارت می کنم حضرت حسین(علیه السلام) را در این مکان، از بالای سر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام).
آنگاه گفت: با امام صادق(علیه السلام) به اینجا آمدیم و حضرت به این صورت زیارت کرد و نماز خواند و دعا کرد که من نیز همان را انجام می دهم و فرمود: ای صفوان این زیارت را ضبط کن و این دعا را بخوان و همیشه حضرت امیرالمؤمنین و امام حسین(علیهماالسلام) را به این کیفیت زیارت کن که من در پیشگاه خدا ضامنم که هرکه ایشان را چنین زیارت کند و این دعا را بخواند، خواه از نزدیک و خواه از دور، زیارتش پذیرفته و عملش با پاداش و سلامش به ایشان برسد و نزد آنان پسندیده گردد و حاجت هایش هرچند عظیم باشد برآورده شود.
نویسنده گوید: باقی ماندۀ این روایت، در برتری این عمل در دنباله «دعای صفوان در زیارت عاشورا» ان شاء الله خواهد آمد؛
و زیارت امیرالمؤمنین(علیه السلام) به این کیفیت است: رو به قبر آن حضرت بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَیک یا صَِفْوَةَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَیک یا أَمِینَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَی مَنِ اصْطَفاهُ اللّهُ وَاخْتَصَّهُ وَاخْتارَهُ مِنْ بَرِیتِهِ. السَّلامُ عَلَیک یا خَلِیلَ اللّهِ مَا دَجَا اللَّیلُ وَغَسَقَ، وَأَضاءَ النَّهارُ وَأَشْرَقَ. السَّلامُ عَلَیک مَا صَمَتَ صامِتٌ، وَنَطَقَ نَاطِقٌ، وَذَرَّ شارِقٌ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ.
سلام بر تو ای فرستاده خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای امین خدا، سلام بر کسی که خدا او را برگزیده و به خود مخصوصش گردانید و او را از میان آفریدگانش اختیار کرد، سلام بر تو ای دوست خدا تا شب تاریک و ظلمانی شود و روز روشن و نورانی گردد، سلام بر تو تا آنگاه که ساکت شود ساکتی و گویا گردد گویایی و بتابد تابنده ای و رحمت و برکات خدا بر تو باد،
السَّلامُ عَلَی مَوْلانا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ صَاحِبِ السَّوابِقِ وَالْمَناقِبِ وَالنَّجْدَةِ، وَمُبِیدِ الْکتَائِبِ، الشَّدِیدِ الْبَأْسِ، الْعَظِیمِ الْمِرَاسِ، الْمَکینِ الْأَسَاسِ، سَاقِی الْمُؤْمِنِینَ بِالْکأْسِ مِنْ حَوْضِ الرَّسُولِ الْمَکینِ الْأَمِینِ؛
سلام بر مولای ما امیرمؤمنان علی بن ابیطالب، دارای سابقه های درخشان و مناقب نیکو و مردانگی و دلاوری و نابودکننده لشگرهای کفر، سخت نبرد، زورآزمای بزرگ، ثابت پایه، ساقی مؤمنان با جام، از حوض رسول پابرجای امین؛
السَّلامُ عَلَی صاحِبِ النُّهی وَالْفَضْلِ وَالطَّوائِلِ وَالْمَکرُماتِ وَالنَّوائِلِ. السَّلامُ عَلَی فارِسِ الْمُؤْمِنِینَ، وَلَیثِ الْمُوَحِّدِینَ، وَقاتِلِ الْمُشْرِکینَ، وَوَصِی رَسُولِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ.
سلام بر دارنده خرد و اندیشه و درک و احسان های پیوسته و کرامات و عطاها. سلام بر قهرمان مؤمنان و شیر یکتاپرستان و کشنده مشرکان و جانشین رسول پروردگار عالمیان و رحمت و برکات خدا بر او باد.
السَّلامُ عَلَی مَنْ أَیدَهُ اللّهُ بِجَبْرَئِیلَ، وَأَعانَهُ بِمِیکائِیلَ، وَأَزْلَفَهُ فِی الدَّارَینِ، وَحَباهُ بِکلِّ مَا تَقِرُّ بِهِ الْعَینُ، وَصَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَعَلَی آلِهِ الطَّاهِرِینَ، وَعَلَی أَوْلادِهِ الْمُنْتَجَبِینَ، وَعَلَی الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ الَّذِینَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکرِ، وَفَرَضُوا عَلَینا الصَّلَواتِ، وَأَمَرُوا بِإِیتاءِ الزَّکاةِ، وَعَرَّفُونا صِیامَ شَهْرِ رَمَضانَ، وَقِراءَةَ الْقُرْآنِ؛
سلام بر کسی که خدا به وسیلۀ جبرئیل حمایتش کرد و به میکاییل کمکش داد و در دو جهان مقرّبش ساخت و هرچه را مایه چشم روشنی است به او عطا نمود، درود خدا بر او و بر اهل بیت پاکش و بر فرزندان برگزیده اش و بر امامان راه یافته، آنان که به معروف امر کردند و از زشتی نهی نمودند و نمازها را بر ما واجب فرموده و ما را به پرداخت زکات فرمان دادند و روزه ماه رمضان و قرائت قرآن را به ما شناساندند؛
السَّلامُ عَلَیک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَیعْسُوبَ الدِّینِ، وَقائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، السَّلامُ عَلَیک یا بابَ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا عَینَ اللّهِ النَّاظِرَةَ، وَیدَهُ الْباسِطَةَ، وَأُذُنَهُ الْواعِیةَ، وَحِکمَتَهُ الْبَالِغَةَ، وَ نِعْمَتَهُ السَّابِغَةَ، وَ نِقْمَتَهُ الدَّامِغَةَ.
سلام بر تو ای امیرالمؤمنین و رئیس دین و پیشرو سپیدرویان، سلام بر تو ای درگاه خدا، سلام بر تو ای دیده نظاره کننده خدا و دست گشوده حق و گوش شنوا و نگهدارنده راز او و حکمت رسا و نعمت کامل و کیفر کوبنده اش،
السَّلامُ عَلَی قَسِیمِ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ. السَّلامُ عَلَی نِعْمَةِ اللّهِ عَلَی الْأَبْرارِ، وَ نِقْمَتِهِ عَلَی الْفُجَّارِ. السَّلامُ عَلَی سَیدِ الْمُتَّقِینَ الْأَخْیارِ. السَّلامُ عَلَی أَخِی رَسُولِ اللّهِ، وَابْنِ عَمِّهِ، وَزَوْجِ ابْنَتِهِ، وَالْمَخْلُوقِ مِنْ طِینَتِهِ. السَّلامُ عَلَی الْأَصْلِ الْقَدِیمِ، وَالْفَرْعِ الْکرِیمِ. السَّلامُ عَلَی الثَّمَرِ الْجَنِی. السَّلامُ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ عَلِی.
سلام بر تقسیم کننده بهشت و دوزخ، سلام بر نعمت خدا به نیکان، و انتقامش ضدّ ناپاکان، سلام بر سرور پرهیزکاران برگزیده، سلام بر برادر رسول خدا و پسر عمویش و همسر دخترش و آفریده شده از خمیره اش، سلام بر ریشه دیرین و شاخه بزرگ منش، سلام بر میوه چیده، سلام بر ابوالحسن علی؛
السَّلامُ عَلَی شَجَرَةِ طُوبَی، وَسِدْرَةِ الْمُنْتَهی. السَّلامُ عَلَی آدَمَ صَفْوَةِ اللّهِ، وَنُوحٍ نَبِی اللّهِ، وَ إِبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّهِ، وَمُوسی کلِیمِ اللّهِ، وَعِیسی رُوحِ اللّهِ، وَمُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللّهِ، وَمَنْ بَینَهُمْ مِنَ النَّبِیینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولئِک رَفِیقاً. السَّلامُ عَلَی نُورِ الْأَنْوارِ، وَسَلِیلِ الْأَطْهارِ، وَعَناصِرِ الْأَخْیارِ؛
سلام بر درخت طوبی، سلام بر سدری المنتهی. سلام بر آدم برگزیده خدا و نوح پیامبر خدا و ابراهیم دوست خدا و موسی هم سخن خدا و عیسی روح خدا و محمّد محبوب خدا و کسانی که میان آنان اند از پیامبران و صدّیقان و شهیدان و شایستگان و اینان نیکو دوستانی هستند، سلام بر نور نورها و عصاره پاکان و عنصرهای برگزیده؛
السَّلامُ عَلَی والِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَبْرارِ. السَّلامُ عَلَی حَبْلِ اللّهِ الْمَتِینِ، وَجَنْبِهِ الْمَکینِ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ. السَّلامُ عَلَی أَمِینِ اللّهِ فِی أَرْضِهِ، وَخَلِیفَتِهِ وَالْحاکمِ بِأَمْرِهِ، وَالْقَیمِ بِدِینِهِ، وَالنَّاطِقِ بِحِکمَتِهِ، وَالْعامِلِ بِکتابِهِ، أَخِی الرَّسُولِ، وَزَوْجِ الْبَتُولِ، وَسَیفِ اللّهِ الْمَسْلُولِ.
سلام بر پدر امامان نیکوکار، سلام بر ریسمان محکم خدا و نزدیک پا برجای او و رحمت و برکات خدا بر او باد، سلام بر امین خدا بر روی زمینش و جانشین و حاکم به فرمانش و سرپرست آئینش و گویای به حکمتش و عمل کننده به قرآنش، برادر رسول و همسر بتول و شمشیر از نیام بیرون آمده خدا.
السَّلامُ عَلَی صاحِبِ الدَّلالاتِ، وَالْآیاتِ الْباهِراتِ، وَالْمُعْجِزاتِ الْقاهِراتِ، وَالْمُنْجِی مِنَ الْهَلَکاتِ، الَّذِی ذَکرَهُ اللّهُ فِی مُحْکمِ الْآیاتِ، فَقالَ تَعالی: «وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکتابِ لَدَینا لَعَلِی حَکیمٌ ». السَّلامُ عَلَی اسْمِ اللّهِ الرَّضِی، وَوَجْهِهِ الْمُضِیءِ، وَجَنْبِهِ الْعَلِی، وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَی حُجَجِ اللّهِ وَأَوْصِیائِهِ، وَخَاصَّةِ اللّهِ وَأَصْفِیائِهِ، وَخالِصَتِهِ وَأُمَنَائِهِ، وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ؛
سلام بر صاحب دلیل ها و نشانه های درخشان و معجزات چیره و رهایی بخش از هلاکت ها، آن کسی که خدا در آیات محکم او را ذکر کرده و فرموده است: «به راستی این [قرآنِ روشنگر] در «اُمُّ الکتاب» [که لوح محفوظ است] نزد ما بلندمرتبه و حکیم است». سلام بر نام پسندیده خدا و چهره تابان او و نزدیک والایش و رحمت و برکات خدا بر او باد. سلام بر حجّت های خدا و جانشینانش و ویژگان خدا و برگزیدگانش و بندگان خالص و امینانش و رحمت و برکات خدا بر آنان باد؛
قَصَدْتُک یا مَوْلای یا أَمِینَ اللّهِ وَحُجَّتَهُ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّک، مُوالِیاً لِأَوْلِیائِک، مُعادِیاً لِأَعْدائِک، مُتَقَرِّباً إِلَی اللّهِ بِزِیارَتِک، فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ اللّهِ رَبِّی وَرَبِّک فِی خَلاصِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَقَضَاءِ حَوَائِجِی حَوَائِجِ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ.
قصد تو کردم ای مولای من، ای امین خدا و حجّتش، درحالی که زائرم و به حقّت آشنایم و با دوستانت دوستم و با دشمنانت دشمنم، به وسیله زیارتت متقرّب به خدایم، پس مرا نزد خدا پروردگارم و پروردگارت شفاعت کن، در خلاص شدنم از آتش و برآورده شدن حاجاتم، حاجات دنیا و آخرت.
پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:
سَلامُ اللّهِ وَسَلامُ مَلائِکتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَالْمُسَلَّمِینَ لَک بِقُلُوبِهِمْ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَالنَّاطِقِینَ بِفَضْلِک وَالشَّاهِدِینَ عَلَی أَنَّک صَادِقٌ أَمِینٌ صِدِّیقٌ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ، أَشْهَدُ أَنَّک طُهْرٌ طاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طاهِرٍ مُطَهَّرٍ، أَشْهَدُ لَک یا وَلِی اللّهِ وَ وَلِی رَسُولِهِ بِالْبَلاغِ وَالْأَداءِ،
سلام خدا و فرشتگان مقرّبش و آنان که به دل هایشان تسلیم تواند، ای امیر مؤمنان و آنان که گویای به برتری تو هستند و شاهد بر اینکه تو صادق و امین و صدّیقی، این سلام ها و رحمت و برکات خدا بر تو باد، گواهی می دهم که تو پاک طینت و پاک و پاکیزه ای، از پدران و مادران پاک طینت و پاک و پاکیزه، برای تو گواهی می دهم ای ولی خدا و ولی رسول خدا به رساندن حق و ادای تکلیف؛
وَأَشْهَدُ أَنَّک جَنْبُ اللّهِ وَبابُهُ، وَأَنَّک حَبِیبُ اللّهِ وَوَجْهُهُ الَّذِی یؤْتی مِنْهُ، وَأَنَّک سَبِیلُ اللّهِ، وَأَنَّک عَبْدُاللّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ، أَتَیتُک مُتَقَرِّباً إِلَی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ بِزِیارَتِک راغِباً إِلَیک فِی الشَّفاعَةِ أَبْتَغِی بِشَفاعَتِک خَلاصَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، مُتَعَوِّذاً بِک مِنَ النَّارِ؛ هارِباً مِنْ ذُنُوبِی الَّتِی احْتَطَبْتُها عَلَی ظَهْرِی فَزِعاً إِلَیک رَجاءَ رَحْمَةِ رَبِّی؛
و گواهی می دهم که تویی کنار خدا و درگاه رحمت او و اینکه تو محبوب خدا و سمت او هستی که از آن جانب به سوی او آیند و تو راه خدایی و بنده خدا و برادر رسول خدایی، به سوی تو آمدم تا به وسیله زیارتت به خدا تقرّب جویم، مشتاق به توأم در شفاعتت، به شفاعت آزادی ام را از آتش دوزخ درخواست می کنم، به تو از دوزخ پناهنده ام؛ از گناهانم که بر پشتم بار کرده ام گریزانم، به امید رحمت پروردگار به تو پناه آوردم؛
أَتَیتُک أَسْتَشْفِعُ بِک یا مَوْلای وَأَتَقَرَّبُ بِک إِلَی اللّهِ لِیقْضِی بِک حَوَائِجِی، فَاشْفَعْ لِی یا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ إِلَی اللّهِ فَإِنِّی عَبْدُ اللّهِ وَمَوْلاک وَزائِرُک وَلَک عِنْدَ اللّهِ الْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَالْجَاهُ الْعَظِیمُ، وَالشَّأْنُ الْکبِیرُ، وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ.
آمده ام تا تو را شفیع خود قرار دهم ای مولایم و به خدا تقرّب جویم تا حاجاتم را برآورد، ای امیرمؤمنان به پیشگاه خدا برایم شفاعت کن، من بنده خدا و غلام و زائر توأم و برای تو نزد خدا مقام پسندیده و منزلتی بزرگ و شأن والا و شفاعت پذیرفته است.
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلَی أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَبْدِک الْمُرْتَضی، وَأَمِینِک الْأَوْفی، وَعُرْوَتِک الْوُثْقی، وَیدِک الْعُلْیا، وَجَنْبِک الْأَعْلی، وَکلِمَتِک الْحُسْنی، وَحُجَّتِک عَلَی الْوَری، وَصِدِّیقِک الْأَکبَرِ، وَسَیدِ الْأَوْصِیاءِ، وَرُکنِ الْأَوْلِیاءِ، وَعِمادِ الْأَصْفِیاءِ، أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، وَیعْسُوبِ الدِّینِ، وَقُدْوَةِ الصَّالِحِینَ، وَ إِمامِ الْمُخْلِصِینَ؛ الْمَعْصُومِ مِنَ الْخَلَلِ، الْمُهَذَّبِ مِنَ الزَّلَلِ، الْمُطَهَّرِ مِنَ الْعَیبِ، الْمُنَزَّهِ مِنَ الرَّیبِ، أَخِی نَبِیک، وَوَصِی رَسُولِک،
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و درود فرست بر امیرمؤمنان بنده پسندیده ات و امین به تمام و کمال اداکنندۀ حقوقت و دست آویز محکمت و دست برترت و نزدیک والایت و کلمه نیکوترت و حجّتت بر مردم و صدّیق اکبرت و سرور جانشینان و پایه و تکیه گاه اولیا و ستون اصفیا، امیر مؤمنان و رئیس دین و مقتدای شایستگان و امام مخلصان؛ معصوم از ناروایی ها، پاک از لغزش ها، پاکیزه از عیب، منزّه از شک، برادر پیامبرت و جانشین رسولت،
الْبائِتِ عَلَی فِراشِهِ، وَالْمُواسِی لَهُ بِنَفْسِهِ، وَکاشِفِ الْکرْبِ عَنْ وَجْهِهِ، الَّذِی جَعَلْتَهُ سَیفاً لِنُبُوَّتِهِ، وَآیةً لِرِسالَتِهِ، وَشاهِداً عَلَی أُمَّتِهِ، وَدِلالَةً عَلَی حُجَّتِهِ، وَحامِلاً لِرایتِهِ، وَوِقایةً لِمُهْجَتِهِ، وَهادِیاً لِأُمَّتِهِ، وَیداً لِبَأْسِهِ، وَتاجاً لِرَأْسِهِ، وَباباً لِسِرِّهِ، وَمِفْتاحاً لِظَفَرِهِ، حَتَّی هَزَمَ جُیوشَ الشِّرْک بِإِذْنِک، وَأَبادَ عَساکرَ الْکفْرِ بِأَمْرِک، وَبَذَلَ نَفْسَهُ فِی مَرْضاةِ رَسُولِک، وَجَعَلَها وَقْفاً عَلَی طاعَتِهِ، فَصَلِّ اللّهُمَّ عَلَیهِ صَلاةً دَائِمَةً بَاقِیةً.
به صبح رساننده شب هجرتت در خوابگاهش و کمک دهنده به او با دل وجانش و برطرف کننده اندوه از چهره اش، آن که او را قرار دادی شمشیر، برای نبوّتش و نشانه ای برای رسالتش و گواهی بر امّتش و دلیلی بر مدرک نبوّتش و حمل کننده پرچمش و سپری برای جانش و راهنمایی برای ملّتش و نیرویی برای جنگش و تاجی بر سرش و دری برای رازش و کلیدی برای پیروزی اش تا جایی که سپاه شرک را به اجازه تو شکست داد و ارتش های کفر را به دستورت نابود کرد و جانش را در خشنودی رسولت بخشید و آن را وقف طاعتت نمود، پس درود فرست خدایا بر او، درودی همیشگی و ماندگار.
سپس بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا وَلِی اللّهِ، وَالشِّهابَ الثَّاقِبَ، وَالنُّورَ الْعاقِبَ، یا سَلِیلَ الْأَطَائِبِ، یا سِرَّ اللّهِ، إِنَّ بَینِی وَبَینَ اللّهِ تَعالی ذُنُوباً قَدْ أَثْقَلَتْ ظَهْرِی وَلَا یأْتِی عَلَیها إِلّا رِضاهُ، فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَک عَلَی سِرِّهِ، وَاسْتَرْعاک أَمْرِ خَلْقِهِ، کنْ لِی إِلَی اللّهِ شَفِیعاً، وَمِنَ النَّارِ مُجِیراً، وَعَلَی الدَّهْرِ ظَهِیراً، فَإِنِّی عَبْدُاللّهِ وَ وَلِیک وَزائِرُک صَلَّی اللّهُ عَلَیک.
سلام بر تو ای ولی خدا و ستاره درخشان و نور پی درپی اش، ای خلاصه پاکان، ای راز خدا، به درستی که میان من و خدا گناهانی است که پشتم را سنگین کرده و بر آن ها بخشودگی نمی آید جز خشنودی او، پس به حق کسی که تو را بر رازش امین دانست و سرپرستی کار بندگانش را از تو خواست، مرا به درگاه خدا شفیع باش و از آتش پناه ده و از حوادث روزگار پشت وپناه باش که من بنده خدا و دوست و زائر تو هستم، درود خدا بر تو باد.
پس شش رکعت نماز زیارت به جای آر و هر دعا که خواستی بخوان و بعد از آن بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ، عَلَیک مِنِّی سَلامُ اللّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِی اللَّیلُ وَالنَّهارُ.
سلام بر تو ای امیر مؤمنان، از سوی من، همیشه سلام خدا بر تو باد تا باقی ام و شب و روز باقی است.
پس اشاره کن و به سوی قبر امام حسین(علیه السلام) متوجّه شو و بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا أَبا عَبْدِاللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، أَتَیتُکما زائِراً وَمُتَوَسِّلاً إِلَی اللّهِ تَعالی رَبِّی وَرَبِّکما، وَمُتَوَجِّهاً إِلَی اللّهِ بِکما، وَمُسْتَشْفِعاً بِکما إِلَی اللّهِ فِی حاجَتِی هذِهِ؛
سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای پسر رسول خدا، زائر به سوی شما دو بزرگوار آمده ام، متوسّل به خدا پروردگار من و پروردگار شما هستم، به وسیله شما متوجه به خدایم و به مقام شما به درگاه خدا در این حاجتم شفاعت می طلبم.
و بخوان تا آخر «دعای صفوان» (إنَّه قریب مجیب)، سپس رو به قبله کن و بخوان از اول دعای:
یا اللّهُ یا اللّهُ یا اللّهُ، یا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ، وَیا کاشِفَ کرْبِ الْمَکرُوبِینَ. ..تا... وَاصْرِفْنِی بِقَضاءِ حَاجَتِی وَکفایةِ مَا أَهَمَّنِی هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْیای وَآخِرَتِی یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای اجابت کننده دعای ناچاران، ای برطرف کننده اندوه اندوهناکان، مرا بازگردان با برآوردن حاجتم و کفایت آنچه به اندیشه ام انداخته اندیشه اش را، از کار دنیا و آخرتم، ای مهربان ترین مهربانان.
پس روی به جانب قبر امیرمؤمنان(علیه السلام) کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ، وَالسَّلامُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللّهِ الْحُسَینِ مَا بَقِیتُ وَبَقِی اللَّیلُ وَالنَّهارُ، لَا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِکما، وَلَا فَرَّقَ اللّهُ بَینِی وَبَینَکما.
سلام بر تو ای امیرمؤمنان و سلام بر ابی عبدالله الحسین تا زنده ام و شب و روز باقی است، خدا این زیارتم را آخرین زیارت شما قرار ندهد و بین من و شما جدایی نیندازد.
نویسنده گوید: پیش از این ذکر شد که دعای صفوان همان دعایی است که به «دعای علَقَمه» مشهور شده و ذکر آن در زیارت روز عاشورا بیاید ان شاء الله.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
محمّد بن خالد طیالسی، از سیف بن عُمیره روایت کرده است که گفت: با صفوان جمّال و جمعی از اصحابمان به سوی نجف بیرون رفتیم و در آنجا حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) را زیارت کردیم، چون از زیارت فارغ شدیم، صفوان روی خود را به سوی قبر حضرت امام حسین(علیه السلام) برگرداند و گفت: زیارت می کنم حضرت حسین(علیه السلام) را در این مکان، از بالای سر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام).
آنگاه گفت: با امام صادق(علیه السلام) به اینجا آمدیم و حضرت به این صورت زیارت کرد و نماز خواند و دعا کرد که من نیز همان را انجام می دهم و فرمود: ای صفوان این زیارت را ضبط کن و این دعا را بخوان و همیشه حضرت امیرالمؤمنین و امام حسین(علیهماالسلام) را به این کیفیت زیارت کن که من در پیشگاه خدا ضامنم که هرکه ایشان را چنین زیارت کند و این دعا را بخواند، خواه از نزدیک و خواه از دور، زیارتش پذیرفته و عملش با پاداش و سلامش به ایشان برسد و نزد آنان پسندیده گردد و حاجت هایش هرچند عظیم باشد برآورده شود.
نویسنده گوید: باقی ماندۀ این روایت، در برتری این عمل در دنباله «دعای صفوان در زیارت عاشورا» ان شاء الله خواهد آمد؛
و زیارت امیرالمؤمنین(علیه السلام) به این کیفیت است: رو به قبر آن حضرت بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَیک یا صَِفْوَةَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَیک یا أَمِینَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَی مَنِ اصْطَفاهُ اللّهُ وَاخْتَصَّهُ وَاخْتارَهُ مِنْ بَرِیتِهِ. السَّلامُ عَلَیک یا خَلِیلَ اللّهِ مَا دَجَا اللَّیلُ وَغَسَقَ، وَأَضاءَ النَّهارُ وَأَشْرَقَ. السَّلامُ عَلَیک مَا صَمَتَ صامِتٌ، وَنَطَقَ نَاطِقٌ، وَذَرَّ شارِقٌ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ.
سلام بر تو ای فرستاده خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای امین خدا، سلام بر کسی که خدا او را برگزیده و به خود مخصوصش گردانید و او را از میان آفریدگانش اختیار کرد، سلام بر تو ای دوست خدا تا شب تاریک و ظلمانی شود و روز روشن و نورانی گردد، سلام بر تو تا آنگاه که ساکت شود ساکتی و گویا گردد گویایی و بتابد تابنده ای و رحمت و برکات خدا بر تو باد،
السَّلامُ عَلَی مَوْلانا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ صَاحِبِ السَّوابِقِ وَالْمَناقِبِ وَالنَّجْدَةِ، وَمُبِیدِ الْکتَائِبِ، الشَّدِیدِ الْبَأْسِ، الْعَظِیمِ الْمِرَاسِ، الْمَکینِ الْأَسَاسِ، سَاقِی الْمُؤْمِنِینَ بِالْکأْسِ مِنْ حَوْضِ الرَّسُولِ الْمَکینِ الْأَمِینِ؛
سلام بر مولای ما امیرمؤمنان علی بن ابیطالب، دارای سابقه های درخشان و مناقب نیکو و مردانگی و دلاوری و نابودکننده لشگرهای کفر، سخت نبرد، زورآزمای بزرگ، ثابت پایه، ساقی مؤمنان با جام، از حوض رسول پابرجای امین؛
السَّلامُ عَلَی صاحِبِ النُّهی وَالْفَضْلِ وَالطَّوائِلِ وَالْمَکرُماتِ وَالنَّوائِلِ. السَّلامُ عَلَی فارِسِ الْمُؤْمِنِینَ، وَلَیثِ الْمُوَحِّدِینَ، وَقاتِلِ الْمُشْرِکینَ، وَوَصِی رَسُولِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ.
سلام بر دارنده خرد و اندیشه و درک و احسان های پیوسته و کرامات و عطاها. سلام بر قهرمان مؤمنان و شیر یکتاپرستان و کشنده مشرکان و جانشین رسول پروردگار عالمیان و رحمت و برکات خدا بر او باد.
السَّلامُ عَلَی مَنْ أَیدَهُ اللّهُ بِجَبْرَئِیلَ، وَأَعانَهُ بِمِیکائِیلَ، وَأَزْلَفَهُ فِی الدَّارَینِ، وَحَباهُ بِکلِّ مَا تَقِرُّ بِهِ الْعَینُ، وَصَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَعَلَی آلِهِ الطَّاهِرِینَ، وَعَلَی أَوْلادِهِ الْمُنْتَجَبِینَ، وَعَلَی الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ الَّذِینَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکرِ، وَفَرَضُوا عَلَینا الصَّلَواتِ، وَأَمَرُوا بِإِیتاءِ الزَّکاةِ، وَعَرَّفُونا صِیامَ شَهْرِ رَمَضانَ، وَقِراءَةَ الْقُرْآنِ؛
سلام بر کسی که خدا به وسیلۀ جبرئیل حمایتش کرد و به میکاییل کمکش داد و در دو جهان مقرّبش ساخت و هرچه را مایه چشم روشنی است به او عطا نمود، درود خدا بر او و بر اهل بیت پاکش و بر فرزندان برگزیده اش و بر امامان راه یافته، آنان که به معروف امر کردند و از زشتی نهی نمودند و نمازها را بر ما واجب فرموده و ما را به پرداخت زکات فرمان دادند و روزه ماه رمضان و قرائت قرآن را به ما شناساندند؛
السَّلامُ عَلَیک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَیعْسُوبَ الدِّینِ، وَقائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، السَّلامُ عَلَیک یا بابَ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا عَینَ اللّهِ النَّاظِرَةَ، وَیدَهُ الْباسِطَةَ، وَأُذُنَهُ الْواعِیةَ، وَحِکمَتَهُ الْبَالِغَةَ، وَ نِعْمَتَهُ السَّابِغَةَ، وَ نِقْمَتَهُ الدَّامِغَةَ.
سلام بر تو ای امیرالمؤمنین و رئیس دین و پیشرو سپیدرویان، سلام بر تو ای درگاه خدا، سلام بر تو ای دیده نظاره کننده خدا و دست گشوده حق و گوش شنوا و نگهدارنده راز او و حکمت رسا و نعمت کامل و کیفر کوبنده اش،
السَّلامُ عَلَی قَسِیمِ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ. السَّلامُ عَلَی نِعْمَةِ اللّهِ عَلَی الْأَبْرارِ، وَ نِقْمَتِهِ عَلَی الْفُجَّارِ. السَّلامُ عَلَی سَیدِ الْمُتَّقِینَ الْأَخْیارِ. السَّلامُ عَلَی أَخِی رَسُولِ اللّهِ، وَابْنِ عَمِّهِ، وَزَوْجِ ابْنَتِهِ، وَالْمَخْلُوقِ مِنْ طِینَتِهِ. السَّلامُ عَلَی الْأَصْلِ الْقَدِیمِ، وَالْفَرْعِ الْکرِیمِ. السَّلامُ عَلَی الثَّمَرِ الْجَنِی. السَّلامُ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ عَلِی.
سلام بر تقسیم کننده بهشت و دوزخ، سلام بر نعمت خدا به نیکان، و انتقامش ضدّ ناپاکان، سلام بر سرور پرهیزکاران برگزیده، سلام بر برادر رسول خدا و پسر عمویش و همسر دخترش و آفریده شده از خمیره اش، سلام بر ریشه دیرین و شاخه بزرگ منش، سلام بر میوه چیده، سلام بر ابوالحسن علی؛
السَّلامُ عَلَی شَجَرَةِ طُوبَی، وَسِدْرَةِ الْمُنْتَهی. السَّلامُ عَلَی آدَمَ صَفْوَةِ اللّهِ، وَنُوحٍ نَبِی اللّهِ، وَ إِبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّهِ، وَمُوسی کلِیمِ اللّهِ، وَعِیسی رُوحِ اللّهِ، وَمُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللّهِ، وَمَنْ بَینَهُمْ مِنَ النَّبِیینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولئِک رَفِیقاً. السَّلامُ عَلَی نُورِ الْأَنْوارِ، وَسَلِیلِ الْأَطْهارِ، وَعَناصِرِ الْأَخْیارِ؛
سلام بر درخت طوبی، سلام بر سدری المنتهی. سلام بر آدم برگزیده خدا و نوح پیامبر خدا و ابراهیم دوست خدا و موسی هم سخن خدا و عیسی روح خدا و محمّد محبوب خدا و کسانی که میان آنان اند از پیامبران و صدّیقان و شهیدان و شایستگان و اینان نیکو دوستانی هستند، سلام بر نور نورها و عصاره پاکان و عنصرهای برگزیده؛
السَّلامُ عَلَی والِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَبْرارِ. السَّلامُ عَلَی حَبْلِ اللّهِ الْمَتِینِ، وَجَنْبِهِ الْمَکینِ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ. السَّلامُ عَلَی أَمِینِ اللّهِ فِی أَرْضِهِ، وَخَلِیفَتِهِ وَالْحاکمِ بِأَمْرِهِ، وَالْقَیمِ بِدِینِهِ، وَالنَّاطِقِ بِحِکمَتِهِ، وَالْعامِلِ بِکتابِهِ، أَخِی الرَّسُولِ، وَزَوْجِ الْبَتُولِ، وَسَیفِ اللّهِ الْمَسْلُولِ.
سلام بر پدر امامان نیکوکار، سلام بر ریسمان محکم خدا و نزدیک پا برجای او و رحمت و برکات خدا بر او باد، سلام بر امین خدا بر روی زمینش و جانشین و حاکم به فرمانش و سرپرست آئینش و گویای به حکمتش و عمل کننده به قرآنش، برادر رسول و همسر بتول و شمشیر از نیام بیرون آمده خدا.
السَّلامُ عَلَی صاحِبِ الدَّلالاتِ، وَالْآیاتِ الْباهِراتِ، وَالْمُعْجِزاتِ الْقاهِراتِ، وَالْمُنْجِی مِنَ الْهَلَکاتِ، الَّذِی ذَکرَهُ اللّهُ فِی مُحْکمِ الْآیاتِ، فَقالَ تَعالی: «وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکتابِ لَدَینا لَعَلِی حَکیمٌ ». السَّلامُ عَلَی اسْمِ اللّهِ الرَّضِی، وَوَجْهِهِ الْمُضِیءِ، وَجَنْبِهِ الْعَلِی، وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَی حُجَجِ اللّهِ وَأَوْصِیائِهِ، وَخَاصَّةِ اللّهِ وَأَصْفِیائِهِ، وَخالِصَتِهِ وَأُمَنَائِهِ، وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ؛
سلام بر صاحب دلیل ها و نشانه های درخشان و معجزات چیره و رهایی بخش از هلاکت ها، آن کسی که خدا در آیات محکم او را ذکر کرده و فرموده است: «به راستی این [قرآنِ روشنگر] در «اُمُّ الکتاب» [که لوح محفوظ است] نزد ما بلندمرتبه و حکیم است». سلام بر نام پسندیده خدا و چهره تابان او و نزدیک والایش و رحمت و برکات خدا بر او باد. سلام بر حجّت های خدا و جانشینانش و ویژگان خدا و برگزیدگانش و بندگان خالص و امینانش و رحمت و برکات خدا بر آنان باد؛
قَصَدْتُک یا مَوْلای یا أَمِینَ اللّهِ وَحُجَّتَهُ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّک، مُوالِیاً لِأَوْلِیائِک، مُعادِیاً لِأَعْدائِک، مُتَقَرِّباً إِلَی اللّهِ بِزِیارَتِک، فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ اللّهِ رَبِّی وَرَبِّک فِی خَلاصِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَقَضَاءِ حَوَائِجِی حَوَائِجِ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ.
قصد تو کردم ای مولای من، ای امین خدا و حجّتش، درحالی که زائرم و به حقّت آشنایم و با دوستانت دوستم و با دشمنانت دشمنم، به وسیله زیارتت متقرّب به خدایم، پس مرا نزد خدا پروردگارم و پروردگارت شفاعت کن، در خلاص شدنم از آتش و برآورده شدن حاجاتم، حاجات دنیا و آخرت.
پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:
سَلامُ اللّهِ وَسَلامُ مَلائِکتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَالْمُسَلَّمِینَ لَک بِقُلُوبِهِمْ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَالنَّاطِقِینَ بِفَضْلِک وَالشَّاهِدِینَ عَلَی أَنَّک صَادِقٌ أَمِینٌ صِدِّیقٌ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ، أَشْهَدُ أَنَّک طُهْرٌ طاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طاهِرٍ مُطَهَّرٍ، أَشْهَدُ لَک یا وَلِی اللّهِ وَ وَلِی رَسُولِهِ بِالْبَلاغِ وَالْأَداءِ،
سلام خدا و فرشتگان مقرّبش و آنان که به دل هایشان تسلیم تواند، ای امیر مؤمنان و آنان که گویای به برتری تو هستند و شاهد بر اینکه تو صادق و امین و صدّیقی، این سلام ها و رحمت و برکات خدا بر تو باد، گواهی می دهم که تو پاک طینت و پاک و پاکیزه ای، از پدران و مادران پاک طینت و پاک و پاکیزه، برای تو گواهی می دهم ای ولی خدا و ولی رسول خدا به رساندن حق و ادای تکلیف؛
وَأَشْهَدُ أَنَّک جَنْبُ اللّهِ وَبابُهُ، وَأَنَّک حَبِیبُ اللّهِ وَوَجْهُهُ الَّذِی یؤْتی مِنْهُ، وَأَنَّک سَبِیلُ اللّهِ، وَأَنَّک عَبْدُاللّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ، أَتَیتُک مُتَقَرِّباً إِلَی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ بِزِیارَتِک راغِباً إِلَیک فِی الشَّفاعَةِ أَبْتَغِی بِشَفاعَتِک خَلاصَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، مُتَعَوِّذاً بِک مِنَ النَّارِ؛ هارِباً مِنْ ذُنُوبِی الَّتِی احْتَطَبْتُها عَلَی ظَهْرِی فَزِعاً إِلَیک رَجاءَ رَحْمَةِ رَبِّی؛
و گواهی می دهم که تویی کنار خدا و درگاه رحمت او و اینکه تو محبوب خدا و سمت او هستی که از آن جانب به سوی او آیند و تو راه خدایی و بنده خدا و برادر رسول خدایی، به سوی تو آمدم تا به وسیله زیارتت به خدا تقرّب جویم، مشتاق به توأم در شفاعتت، به شفاعت آزادی ام را از آتش دوزخ درخواست می کنم، به تو از دوزخ پناهنده ام؛ از گناهانم که بر پشتم بار کرده ام گریزانم، به امید رحمت پروردگار به تو پناه آوردم؛
أَتَیتُک أَسْتَشْفِعُ بِک یا مَوْلای وَأَتَقَرَّبُ بِک إِلَی اللّهِ لِیقْضِی بِک حَوَائِجِی، فَاشْفَعْ لِی یا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ إِلَی اللّهِ فَإِنِّی عَبْدُ اللّهِ وَمَوْلاک وَزائِرُک وَلَک عِنْدَ اللّهِ الْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَالْجَاهُ الْعَظِیمُ، وَالشَّأْنُ الْکبِیرُ، وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ.
آمده ام تا تو را شفیع خود قرار دهم ای مولایم و به خدا تقرّب جویم تا حاجاتم را برآورد، ای امیرمؤمنان به پیشگاه خدا برایم شفاعت کن، من بنده خدا و غلام و زائر توأم و برای تو نزد خدا مقام پسندیده و منزلتی بزرگ و شأن والا و شفاعت پذیرفته است.
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلَی أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَبْدِک الْمُرْتَضی، وَأَمِینِک الْأَوْفی، وَعُرْوَتِک الْوُثْقی، وَیدِک الْعُلْیا، وَجَنْبِک الْأَعْلی، وَکلِمَتِک الْحُسْنی، وَحُجَّتِک عَلَی الْوَری، وَصِدِّیقِک الْأَکبَرِ، وَسَیدِ الْأَوْصِیاءِ، وَرُکنِ الْأَوْلِیاءِ، وَعِمادِ الْأَصْفِیاءِ، أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ، وَیعْسُوبِ الدِّینِ، وَقُدْوَةِ الصَّالِحِینَ، وَ إِمامِ الْمُخْلِصِینَ؛ الْمَعْصُومِ مِنَ الْخَلَلِ، الْمُهَذَّبِ مِنَ الزَّلَلِ، الْمُطَهَّرِ مِنَ الْعَیبِ، الْمُنَزَّهِ مِنَ الرَّیبِ، أَخِی نَبِیک، وَوَصِی رَسُولِک،
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و درود فرست بر امیرمؤمنان بنده پسندیده ات و امین به تمام و کمال اداکنندۀ حقوقت و دست آویز محکمت و دست برترت و نزدیک والایت و کلمه نیکوترت و حجّتت بر مردم و صدّیق اکبرت و سرور جانشینان و پایه و تکیه گاه اولیا و ستون اصفیا، امیر مؤمنان و رئیس دین و مقتدای شایستگان و امام مخلصان؛ معصوم از ناروایی ها، پاک از لغزش ها، پاکیزه از عیب، منزّه از شک، برادر پیامبرت و جانشین رسولت،
الْبائِتِ عَلَی فِراشِهِ، وَالْمُواسِی لَهُ بِنَفْسِهِ، وَکاشِفِ الْکرْبِ عَنْ وَجْهِهِ، الَّذِی جَعَلْتَهُ سَیفاً لِنُبُوَّتِهِ، وَآیةً لِرِسالَتِهِ، وَشاهِداً عَلَی أُمَّتِهِ، وَدِلالَةً عَلَی حُجَّتِهِ، وَحامِلاً لِرایتِهِ، وَوِقایةً لِمُهْجَتِهِ، وَهادِیاً لِأُمَّتِهِ، وَیداً لِبَأْسِهِ، وَتاجاً لِرَأْسِهِ، وَباباً لِسِرِّهِ، وَمِفْتاحاً لِظَفَرِهِ، حَتَّی هَزَمَ جُیوشَ الشِّرْک بِإِذْنِک، وَأَبادَ عَساکرَ الْکفْرِ بِأَمْرِک، وَبَذَلَ نَفْسَهُ فِی مَرْضاةِ رَسُولِک، وَجَعَلَها وَقْفاً عَلَی طاعَتِهِ، فَصَلِّ اللّهُمَّ عَلَیهِ صَلاةً دَائِمَةً بَاقِیةً.
به صبح رساننده شب هجرتت در خوابگاهش و کمک دهنده به او با دل وجانش و برطرف کننده اندوه از چهره اش، آن که او را قرار دادی شمشیر، برای نبوّتش و نشانه ای برای رسالتش و گواهی بر امّتش و دلیلی بر مدرک نبوّتش و حمل کننده پرچمش و سپری برای جانش و راهنمایی برای ملّتش و نیرویی برای جنگش و تاجی بر سرش و دری برای رازش و کلیدی برای پیروزی اش تا جایی که سپاه شرک را به اجازه تو شکست داد و ارتش های کفر را به دستورت نابود کرد و جانش را در خشنودی رسولت بخشید و آن را وقف طاعتت نمود، پس درود فرست خدایا بر او، درودی همیشگی و ماندگار.
سپس بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا وَلِی اللّهِ، وَالشِّهابَ الثَّاقِبَ، وَالنُّورَ الْعاقِبَ، یا سَلِیلَ الْأَطَائِبِ، یا سِرَّ اللّهِ، إِنَّ بَینِی وَبَینَ اللّهِ تَعالی ذُنُوباً قَدْ أَثْقَلَتْ ظَهْرِی وَلَا یأْتِی عَلَیها إِلّا رِضاهُ، فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَک عَلَی سِرِّهِ، وَاسْتَرْعاک أَمْرِ خَلْقِهِ، کنْ لِی إِلَی اللّهِ شَفِیعاً، وَمِنَ النَّارِ مُجِیراً، وَعَلَی الدَّهْرِ ظَهِیراً، فَإِنِّی عَبْدُاللّهِ وَ وَلِیک وَزائِرُک صَلَّی اللّهُ عَلَیک.
سلام بر تو ای ولی خدا و ستاره درخشان و نور پی درپی اش، ای خلاصه پاکان، ای راز خدا، به درستی که میان من و خدا گناهانی است که پشتم را سنگین کرده و بر آن ها بخشودگی نمی آید جز خشنودی او، پس به حق کسی که تو را بر رازش امین دانست و سرپرستی کار بندگانش را از تو خواست، مرا به درگاه خدا شفیع باش و از آتش پناه ده و از حوادث روزگار پشت وپناه باش که من بنده خدا و دوست و زائر تو هستم، درود خدا بر تو باد.
پس شش رکعت نماز زیارت به جای آر و هر دعا که خواستی بخوان و بعد از آن بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ، عَلَیک مِنِّی سَلامُ اللّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِی اللَّیلُ وَالنَّهارُ.
سلام بر تو ای امیر مؤمنان، از سوی من، همیشه سلام خدا بر تو باد تا باقی ام و شب و روز باقی است.
پس اشاره کن و به سوی قبر امام حسین(علیه السلام) متوجّه شو و بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا أَبا عَبْدِاللّهِ، السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، أَتَیتُکما زائِراً وَمُتَوَسِّلاً إِلَی اللّهِ تَعالی رَبِّی وَرَبِّکما، وَمُتَوَجِّهاً إِلَی اللّهِ بِکما، وَمُسْتَشْفِعاً بِکما إِلَی اللّهِ فِی حاجَتِی هذِهِ؛
سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای پسر رسول خدا، زائر به سوی شما دو بزرگوار آمده ام، متوسّل به خدا پروردگار من و پروردگار شما هستم، به وسیله شما متوجه به خدایم و به مقام شما به درگاه خدا در این حاجتم شفاعت می طلبم.
و بخوان تا آخر «دعای صفوان» (إنَّه قریب مجیب)، سپس رو به قبله کن و بخوان از اول دعای:
یا اللّهُ یا اللّهُ یا اللّهُ، یا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ، وَیا کاشِفَ کرْبِ الْمَکرُوبِینَ. ..تا... وَاصْرِفْنِی بِقَضاءِ حَاجَتِی وَکفایةِ مَا أَهَمَّنِی هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْیای وَآخِرَتِی یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای اجابت کننده دعای ناچاران، ای برطرف کننده اندوه اندوهناکان، مرا بازگردان با برآوردن حاجتم و کفایت آنچه به اندیشه ام انداخته اندیشه اش را، از کار دنیا و آخرتم، ای مهربان ترین مهربانان.
پس روی به جانب قبر امیرمؤمنان(علیه السلام) کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ، وَالسَّلامُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللّهِ الْحُسَینِ مَا بَقِیتُ وَبَقِی اللَّیلُ وَالنَّهارُ، لَا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِکما، وَلَا فَرَّقَ اللّهُ بَینِی وَبَینَکما.
سلام بر تو ای امیرمؤمنان و سلام بر ابی عبدالله الحسین تا زنده ام و شب و روز باقی است، خدا این زیارتم را آخرین زیارت شما قرار ندهد و بین من و شما جدایی نیندازد.
نویسنده گوید: پیش از این ذکر شد که دعای صفوان همان دعایی است که به «دعای علَقَمه» مشهور شده و ذکر آن در زیارت روز عاشورا بیاید ان شاء الله.
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:زیارت پنجم امیرالمؤمنین (ع)
گوهر بعدی:زیارت هفتم امیرالمومنین (ع)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
