وأما حـق الخصم المدعى عليك فإن كان ما يدعى عليك حقا لم تنفسخ فى حجتـه و لم تعمل فى ابطال دعوته ؛ و كنت خصم نفسك له والحاكم عليها والشاهد له بحقه دون شهادة الشهود ؛ فإن ذلك حـق الله عليك و إن كان ما يدعيـه باطلا رفقت بـه و روعته و ناشدته بدينه و كسرت حدته بذكر الله و ألقيت حشو الكلام ولغطه الذى لا يردعنك عادية عدوك بل تبوء باثمه وبه يشحذعليك سيف عداوته لان لفظة السوء تبعث الشر والخير مقمعة للشر ولا قوة الا بالله
اما حق کسیکه علیه تو اقامه دعوی نموده و خصم تو حساب می‌شود؛ آنست که اگر در دعوایش علیه تو صادق است و حق به طرف اوست، در پی بی اعتبار کردن حجت و دلیلش نباش و برای باطل نمودن دعوایش تلاش نکن؛ زیرا با وجدانت بلکه با خودت دشمنی کرده‌ای؛ برای آنکه وجدانت حکم به حق بودن طرف مقابلت می‌نماید و خودت بهترین شاهد و گواه هستی بر اینکه حق به طرف خصمت هست؛ پس حق را بدون چون و چرا بپذیر که پذیرفتن حق یکی از حقوق خداوند متعال بر عهده بندگان می‌باشد.
اما اگر در دعوایش کاذب است، با او مدارا کن و او را از خدا بترسان و از هر مذهب و دینی که پیروی می‌کند برایش دلیل بیاور تا متوجه زشتی کارش شود و با یادآوری عذاب قیامت و مرگ او را از راه باطل برحذر دار. از سخنان منافی ادب و اخلاق پرهیز کن ؛ زیرا دشمنی دشمن را بیشتر و تیغش را تیزتر نموده و موجب برانگیخته شدن شر خواهد شد؛ اما سخن خوب، شر را نابود می‌کند و قوتی نیست مگر به خداوند متعال.

«امام سجاد علیه‌السلام»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir