وأما حق الناصح فأن تلين له جناحك ثم تشرئب له قلبك وتفتح له سمعك حتى تفهـم عنه نصيحته ثم تنظر فيها فإن كان وفق فيها للصواب حمدت الله على ذلك و قبلت منه وعرفت له نصيحته وإن لم يكن وفق لها فيها رحمته ولم تتهمه وعلمت أنه لم يألك نصحا إلا أنه أخطأ ؛ إلا أن يكون عندك مستحقا للتهمة فلا تعبأ بشئ من أمره على كل حال ؛ و لا قوة الا بالله
اما حق کسی که که تو را نصیحت می‌کند آنست که در برابر او متواضع باشی و با شنیدن نصیحت‌هایش قلبت را سیراب کنی و گوشت را در اختیار او قرار دهی تا هرچه می‌گوید متوجه شوی؛ بعد از شنیدن در گفتار او تفکر کن چنانچه نصایحش را درست و صواب دیدی بپذیر و خداوند را به خاطر این نعمت شاکر باش؛ و چنانچه آن‌را ناصواب یافتی، ضمن تشکر با مهربانی از کنارش بگذر و او را متهم نکن زیرا که می‌دانی او قصد نصیحت داشت نه چیز دیگر، اما اشتباه کرده است؛ مگر اینکه او را از قبل می‌شناسی و می‌دانی که او آدم خیرخواهی نیست؛ در این صورت به نصیحت او اعتنا و اعتماد نکن

«امام سجاد علیه‌السلام»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir