هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که از عناصر طبیعت مانند گلشن، برق، باغ، خزان، و سیل برای بیان احساسات عمیق عاشقانه و رنج‌های عاشق استفاده می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به داستان‌های قرآنی مانند یعقوب و یوسف، و لیلی و مجنون دارد که بر جنبه‌های عرفانی و اخلاقی متن تأکید می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و اشاره‌های ادبی و دینی نیازمند سطحی از بلوغ فکری و ادبی است.

شمارهٔ ۵۵۱

نه گلشن است از شرر برق در خطر
ای باغ حسن زآه من خسته الحذر

اندیشه کن که تازه بهارت خزان شود
آهم زدل برآید اگر در دم سحر

چون چشم عاشقان نبود ابر سیل خیز
چون آه خستگان نبود برق را شرر

تو صد پدر مجاور بیت الحزن کنی
یعقوبی ارچه کور شد از فرقت پسر

از وی وفا چگونه زلیخا طمع کند
یوسف که این ستم به پسندید بر پدر

دلرا اگر که با شب یلداست الفتی
دارد بکف نمونه آن زلف مختصر

صیاد را به صید وحوش است رغبتی
آشفته رام او شدی افتادی از نظر

در پرده بود نور خدا کز رخ علی
ناگاه شد در آینه قلب جلوه گر

خسران کند کسی که دهد کوی تو بخلد
یوسف بزر فروخته آری کند ضرر

من پرت از آن کمر زمیان تو در گمان
تا دست مدعی بودت در میان کمر

مجنون صفت زخیمه لیلی فتاده دور
در دشت عشق تا دل شیداست در بدر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.