کوه، کوه
به شکل کله قند است
قله برفی آن بلند است

دشت، دشت
پر گل و رنگارنگ است
خانه ی ما در این جا قشنگ است

ابر، ابر
اسبی سپید و ناز است
یال و دم اسب من دراز است

من ، من
اسب سپیدی دارم
به روی زین اسبم سوارم

اسب، اسب
در آسمان می پرد
هرجا دلم بخواهد می برد

شاعر: اسدالله شعبانی

«ترانه های کودکانه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir