شب تو آسمون، ماه هم خوابیده
لحافی از ابر، رویش کشیده

از توی جنگل، از اون پایینا
صدایی میاد، صدایی تنها

ماه مهربون، دستش می‌گیره
یه چتر ابری، تا پایین می‌ره

لالا لالایی، تق و تق و تاق
دارکوبه بخواب، بی نور چراغ

لالا لالایی، جیک و جیک و جیک
باید بخوابی، گنجشک کوچیک

لالا لالایی، گردوی غلتون
وقت خوابته، سنجاب شیطون

لالا لالایی، لالایی لالا
بچه‌ها شده، وقت خواب حالا

رو بالش نرم، لحاف رنگین
همه ببینید، خوابای شیرین

لالا لالایی، لالا لالایی
لالا لالایی، لالا لالایی

قور و قور و قور، صدا آشناست
از توی برکه، قورباغه اونجاست

برگ نیلوفر، جای خوابشه
بالش نداره، هی بیدار می‌شه

ماه مهربون، دلش می‌سوزه
از یه تیکه ابر، بالش می‌دوزه

بچه قورباغه، آروم می‌خوابه
باز تو آسمون، مهتاب می‌تابه

لالا لالایی، لالایی لالا
بچه‌ها شده، وقت خواب حالا

رو بالش نرم، لحاف رنگین
همه ببینید، خوابای شیرین

لالا لالایی، لالا لالایی
لالا لالایی، لالا لالایی

شاعر: سارا نامجو

«لالایی ها»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir