هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف یک جشن و شادی عمومی می‌پردازد. در آن از عناصری مانند موسیقی، رقص، شراب، و شادی‌های جمعی یاد شده است. همچنین به مفاهیمی مانند عید، فتح، و دولت اشاره دارد. در بخشی از شعر، به انتقاد از زاهدان و شیوخ پرداخته شده و در مقابل، رندان و مستان مورد ستایش قرار گرفته‌اند. در پایان، به حق‌خواهی و عدالت‌طلبی اشاره شده و شادی را برای دوستان و محرومیت را برای دشمنان آرزو کرده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین اشاره‌هایی به مصرف شراب و انتقاد از نهادهای مذهبی دارد که نیاز به درک بالاتری از بافت فرهنگی و تاریخی دارد.

شمارهٔ ۸۲۰

نوبتی نو میزنی ای نوبتی امشب بنام
این چه شادی بود و این نوبت چه وین عشرت کدام

هست عیدی تازه یا نوروز فیروزی طلب
مژده فتح است این یا نوبت دولت بنام

صوفی آسا از تو در رقصند ذرات وجود
بازگو کاین عید فرخ روز را آخر چه نام

تا چه شد کامد صلای عیش عام از محتسب
مطربان را چنگ بر کف ساقیانرا می بجام

مغبچه حوری و غلمان می شراب کوثری
میفروشان همچو رضوان میکده دارالسلام

هر کجا رندی فشاند آستین بر زاهدی
هر کجا مستی کشد از شیخ و واعظ انتقام

شیخ بسته خانقه کنجی گرفته سوگوار
میکشان را دل شکسته میگساران شادکام

آری آری غاصب حق علی شد در جهیم
لاجرم بر شیعیان لازم بود عیش مدام

خیز آشفته بزن جامی و دستی برفشان
دوست را عشرت حلال و عیش بر دشمن حرام
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.