هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گل، سبزه، ابر و دریا، به توصیف زیبایی و جذابیت می‌پردازد. شاعر با بیان ظرافت‌های طبیعت، به ستایش عشق و زیبایی پرداخته و گاهی نیز از طنز و شوخی استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و تصاویر شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات و طنزهای موجود در متن نیاز به درک بالاتری از زبان و ادبیات دارد.

شمارهٔ ۲۶۳

خط نیست این به گرد گلت، سبزه ی تری ست
این خط برای دعوی حسن تو محضری ست

از خضر، رهروان تو منت نمی کشند
هر موج ریگ بادیه بر چشمه رهبری ست

ناموس برده پرده نشینان باغ را
ای تاک، دختر تو چه محجوب دختری ست

بر رهگذار جلوه ات ای ابر نوبهار
هر دانه بر زمین چمن، خاک بر سری ست

سر نیست ای حریف، وگرنه درین چمن
هر لاله است تاجی و هر غنچه افسری ست

ای ناخدا، ز صحبت او احتراز کن
طوفان ندیده ای که چه دیوانه ی تری ست

روزم سیاه گشته ز شوخی که هر زمان
چون آفتاب گنجفه در دست دیگری ست

از بس چمن سلیم برافروخت از بهار
هر غنچه ای به شاخ، درخشنده اختری ست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.