هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیباییهای طبیعت در فصل بهار میپردازد. با تصاویری مانند افشانی گلها، نسیم دلنشین، لالهزارها، و شبنمهای صبحگاهی، فضایی شاد و روحنواز خلق شده است. همچنین، اشارهای به مینوشی و رهایی از دغدغههای زندگی دارد.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم زیباییشناختی و عرفانی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذتبخش خواهد بود. همچنین، به دلیل وجود اشارههای غیرمستقیم به مینوشی، مناسبتر است که توسط مخاطبان با درک بالاتر خوانده شود.
شمارهٔ ۳۷۱
دامان طرب بهار افشاند
گل بر سر روزگار افشاند
داغ از دل من نسیم برچید
بر دامن لاله زار افشاند
گردید عبیر جامه ی حور
گر باد ز گل غبار افشاند
بر جامه ی شاهدان بستان
شبنم، عرق بهار افشاند
چون باز سفید، ابر خفته
پر بر سر کوهسار افشاند
برداشت سلیم باز ساغر
دست از همه کار و بار افشاند
گل بر سر روزگار افشاند
داغ از دل من نسیم برچید
بر دامن لاله زار افشاند
گردید عبیر جامه ی حور
گر باد ز گل غبار افشاند
بر جامه ی شاهدان بستان
شبنم، عرق بهار افشاند
چون باز سفید، ابر خفته
پر بر سر کوهسار افشاند
برداشت سلیم باز ساغر
دست از همه کار و بار افشاند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.