روز بی معشوق و شب بی جام گلگون می رود
می رود عمر سبک خیز و ببین چون می رود

از ملاقات سرشکم عمرها رفت و هنوز
چون گلوی صید بسمل ز آستین خون می رود

در بیابان جنون از بس که گرم جستجوست
خار می سوزد اگر در پای مجنون می رود

برنمی تابد تن روشندلان بار لباس
از نمد آیینه ام چون آب بیرون می رود

قطعه ای از خاک یونان است پای خم سلیم
طفل اگر آید به درس اینجا، فلاطون می رود