هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و انسان‌ها می‌پردازد و از تشبیهات و استعاره‌های ادبی برای توصیف زیبایی‌ها و نابرابری‌های زندگی استفاده می‌کند. همچنین، به موضوعاتی مانند قدرت، ضعف، و آزمون‌های زندگی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به نابرابری‌ها و آزمون‌های زندگی ممکن است نیاز به درک بالاتری از زندگی داشته باشد.

شمارهٔ ۵۵۰

می کشان در انجمن چون حرف لعل او زنند
شیشه و پیمانه از مستی به هم پهلو زنند!

پادشاه خوبرویان است، چندان دور نیست
سرو [و] شمشاد چمن گر پیش او زانو زنند

نوک مژگانی درون چشمشان نشکسته است
گلرخان از بی غمی زان تیر بر آهو زنند

جور خود را بر ضعیفان آزماید روزگار
تیغ را دایم برای امتحان بر مو زنند

چشم بر اصلاح غمخواران سلیم از ابلهی ست
زخم نتوان زد به خود، گر بخیه را نیکو زنند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.