هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر اهمیت دوری از ریا و زهد ظاهری، گرامی‌داشت زندگی و لذت‌های معنوی، و پذیرش تقدیر الهی تأکید دارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا به جای تظاهر به تقوا، به دنبال حقیقت و عشق باشد و از اوقات خود بهره‌مند شود.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مصرف شراب ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۶۶۴

زاهد بنای سست ورع را خراب گیر
بگذار سبحه از کف و جام شراب گیر

از باده گرم ساز نفس را و بعد ازان
دریوزه کن چو لاله و آتش ز آب گیر

جز آنچه داده اند به هرکس، ازو مخواه
از شمع روشنایی و از گل گلاب گیر

از خاک راه عشق به دست آر سرمه ای
میل زری ز هر مژه چون آفتاب گیر

از کاهلی به دام تو عنقا شده شکار
بر قصد صعوه ساز کمین و عقاب گیر

بر خصم دستبرد حریفان چنین کنند
بیدار شو شبی و جهان را به خواب گیر

ما طایران عرصه ی گلزار آتشیم
دامی به راه ما نه و مرغ کباب گیر

از ما چو کوهسار سؤالی که می کنی
خاموش باش و گفته ی خود را جواب گیر

ضایع مکن درین چمن اوقات خویش را
گل چیده ایم ما، تو بیا و گلاب گیر

هرگاه خواستی، نتوان خورد می سلیم
ساغر به روز ابر [و] شب ماهتاب گیر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.