۲۰۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۷۶

دهد مرغ دلم را عزم پرواز
درای ناقه همچون زنگ شهباز

دلم وقت تپیدن های شوقت
دهد همچون جرس از سینه آواز

مجو ناسازی از ما، زان که باشد
تن چون موی ما ابریشم ساز

کند مرغ دلم از ناتوانی
به بال دیگران چون تیر پرواز

مگر بر داغ دوری خراسان
نهم مرهم سلیم از سیر شیراز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.