ترک من کز بزم می گلرنگ می آید برون
همچو شمشیر از برای جنگ می آید برون

رسم خونریزی به دست و تیغ او زیبنده است
این حنا از دست او خوش رنگ می آید برون

هیچ کس از صحبت آشفتگان خوشدل نرفت
مور از ویرانه ام دلتنگ می آید برون

نیست آسان ساغر عشرت گرفتن از فلک
باده ی ما همچو لعل از سنگ می آید برون

بس که گشتم ناتوان، هرگاه می نالم سلیم
ناله ای گویی ز تار چنگ می آید برون