هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که در مدح مخاطب، تمام آنچه سزاوار بود را نگفته است و از این که مخاطب به دنبال جایزه دادن است، ابراز نارضایتی می‌کند. او تأکید می‌کند که در سرودن شعر، به چنین چیزهایی فکر نکرده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم انتقادی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به درک نسبی از شعر و ادبیات دارد.

شمارهٔ ۴۰ - در نرسیدن صله

ای آن که به مدح تو ز من آنچه سزا بود
راضی نشدم تا همه را ذکر نکردم

تا چند کنی فکر، پی جایزه دادن
در گفتن شعر این همه من فکر نکردم!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹ - هجو کاتب
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.