هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر رنج‌ها و سختیهای زندگی شاعر است که از کودکی با درد و محرومیت مواجه بوده. او از این که به جای شیر، خوناب غم نوشیده و در آغوش تپیدنها (احتمالاً اشاره به زندگی پرتلاطم) آرامش یافته، سخن می‌گوید. با این حال، شاعر به این دردها به عنوان درمانی برای بیدردی نگاه می‌کند و از آن‌ها به عنوان مرهمی برای آرامش خود یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و تجربه‌های سخت زندگی در این شعر، درک و تحلیل آن را برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار می‌سازد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و محرومیت ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.
شمارهٔ ۴۹
ترا محرومی ارزانی زآغوش تپیدنها
مرا صحرا به صحرا می برد جوش تپیدنها
به جای شیر از طفلی زبس خوناب غم خوردم
مرا گهوارهٔ راحت شد آغوش تپیدنها
چنان از شش جهت افشرد سختیهای ایامم
که رفتم چون رگ یاقوت از هوش تپیدنها
بحمدالله که شد دردم دوای درد بیدردی
نهد مرهم به نیش راحتم نوش تپیدنها
مرا صحرا به صحرا می برد جوش تپیدنها
به جای شیر از طفلی زبس خوناب غم خوردم
مرا گهوارهٔ راحت شد آغوش تپیدنها
چنان از شش جهت افشرد سختیهای ایامم
که رفتم چون رگ یاقوت از هوش تپیدنها
بحمدالله که شد دردم دوای درد بیدردی
نهد مرهم به نیش راحتم نوش تپیدنها
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
