۱۴۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۲

سوز دل در غم عشق تو گواه است مرا
سینه فانوس صفت منبع آه ست مرا

شب هجر تو نظرباز خیالت باشم
دل چون آینه لبریز نگاه ست مرا

هست سرو ازدن از کار جهان تاج سرم
ترک اسباب هوس ترک کلاه ست مرا

عیشم از فکر سخن بسکه به تلخی گذرد
هر شب وصل بتان روز سیاه ست مرا

جلوه کن در نظر خاک نشینان امروز
بی تو چون نقش قدم چشم براه ست مرا

باکم از تیرگی کنج لحد جویا نیست
روشن از مهر علی سینه چو ماه ست مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.