هوش مصنوعی:
این شعر به زیبایی و جمال معشوق می‌پردازد و آن را با عناصر طبیعی مانند گل، خورشید و ماه مقایسه می‌کند. شاعر بیان می‌کند که زیبایی معشوق بی‌نظیر است و حتی نام خدا را در رتبه‌ای دیگر قرار می‌دهد. همچنین، شاعر از عشق و احساسات خود سخن می‌گوید و اینکه دلش را همچون آیینه‌ای به معشوق تقدیم کرده است.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۱۰۲
همچو گل تنها همین نبود صفا حسن ترا
صد ادا باشد نهان در هر ادا حسن ترا
بارها سنجیده ام با عارض خورشید و ماه
رتبهٔ دیگر بود نام خدا حسن ترا
چون نباشد لایقت غیر تو دیگر هدیه ای
داده ام آیینهٔ دل رونما حسن ترا
همچو مه گر ظلمت شبها فروزان تر شود
تیره بختی های ما داده جلا حسن ترا
صد ادا باشد نهان در هر ادا حسن ترا
بارها سنجیده ام با عارض خورشید و ماه
رتبهٔ دیگر بود نام خدا حسن ترا
چون نباشد لایقت غیر تو دیگر هدیه ای
داده ام آیینهٔ دل رونما حسن ترا
همچو مه گر ظلمت شبها فروزان تر شود
تیره بختی های ما داده جلا حسن ترا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
