هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او از بی‌رحمی معشوق و آینه‌ای که بی‌رحم روبرویش قرار گرفته، شکایت دارد و از خود می‌خواهد که رحم کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌تر مانند 'آینه' و 'بی‌رحمی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۱۲
اینقدر در کشتن من سخت استادن چرا
چون دل من جان من یک پهلو افتادن چرا
رحم بر خود کن که بیخود گشتی از یک دیدنش
این قدر آیینه را بی رحم رو دادن چرا
چون دل من جان من یک پهلو افتادن چرا
رحم بر خود کن که بیخود گشتی از یک دیدنش
این قدر آیینه را بی رحم رو دادن چرا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
