هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات عمیق و حسرت‌آلود شاعرانه می‌پردازد که از جدایی و دوری از معشوق سرچشمه می‌گیرد. شاعر خود را مانند بلبلی توصیف می‌کند که در وادی شوق و عشق سیر می‌کند و از تهمت‌ها و رنج‌های دنیوی دوری می‌جوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مضامین عاشقانه‌ی سنگین، آن را برای مخاطبان با تجربه‌تر مناسب می‌سازد.

شمارهٔ ۱۱۳

قضا چون باعث ایجاد شد آب و گل ما را
ز خون چشم حسرت کرد تخمیر دل ما را

ز خود وارستگان وادی شوقیم تا نبود
چو بلبل تهمت مشت خسی هم منزل ما را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.