۱۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۵

ترسم که خراشد تن نازک بدنم را
از نکهت گل جامه مکن سیم تنم را

چون موج که برهم خورد از وی کف دریا
در خاک درد دل ز طپیدن کفنم را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.