هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر غم و اندوه ناشی از عشق و رنج‌های عاطفی است. شاعر از سوختن در آتش عشق و دردهای ناشی از آن سخن می‌گوید و به‌گونه‌ای نمادین از چراغ لاله به‌عنوان نماد روشنایی و امید در تاریکی یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات غم‌انگیز و عاشقانه ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۱۶
سخت پر شد در غم عشقت تن محزون ما
می ترواد چون عرق از هر بن مو خون ما
آنکه بی امداد آتش سوخت داغ لاله را
روشنایی داد بی روغن چراغ لاله را
می ترواد چون عرق از هر بن مو خون ما
آنکه بی امداد آتش سوخت داغ لاله را
روشنایی داد بی روغن چراغ لاله را
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
