هوش مصنوعی:
این متن توصیف زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار است، با اشاره به گل‌هایی مانند گل و نسترن، لاله، نرگس، غنچه، سوسن، سنبل و طوطی. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه و استعاره‌های زیبا، فضایی سرشار از عطر و رنگ را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم شاعرانه و استعاره‌هایی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'تریاکی' و 'خنجر' نیاز به توضیح دارد و مناسب مخاطبان نوجوان و بزرگسال است.
شمارهٔ ۱۷۰
موسم جوش گل و نسترن است
لاله تریاکی سیر چمن است
شوخ چشم است ز بس نرگس باغ
غنچه در پردهٔ صد پیرهن است
سوسن از قشقهٔ زرین در باغ
بت خنجر به کف برهمن است
غنچه سرمست می رنگ گل است
سنبل آشفتهٔ بوی سمن است
طوطی هند شکرافشانی است
بسکه جویای تو شیرین سخن است
لاله تریاکی سیر چمن است
شوخ چشم است ز بس نرگس باغ
غنچه در پردهٔ صد پیرهن است
سوسن از قشقهٔ زرین در باغ
بت خنجر به کف برهمن است
غنچه سرمست می رنگ گل است
سنبل آشفتهٔ بوی سمن است
طوطی هند شکرافشانی است
بسکه جویای تو شیرین سخن است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
