هوش مصنوعی:
این متن شعری است که زیبایی‌های زندگی و احساسات انسانی مانند عشق، غم و اضطراب را با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند بوسه بر لعل، شفتالوی رسیده و اشک سوخته توصیف می‌کند. شاعر از تجربیات مختلف زندگی، حتی درد و رنج، به عنوان بخشی از زیبایی‌های وجود یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی داشته باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شاعرانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۲۸۲
خوش است بوسه بر آن لعل خط دمیده خوش است
بلی حلاوت شفتالوی رسیده خوش است
پیام لاله پی منع گریه ام این بود
که اشک سوخته بر خون دل چکیده خوش است
عجب که دل پی آرام مضطرب باشد
در اضطراب چو سیماب آرمیده خوش است
منال از غم پیری که چون کمان جویا
به برکشیدن او با قد خمیده خوش است
بلی حلاوت شفتالوی رسیده خوش است
پیام لاله پی منع گریه ام این بود
که اشک سوخته بر خون دل چکیده خوش است
عجب که دل پی آرام مضطرب باشد
در اضطراب چو سیماب آرمیده خوش است
منال از غم پیری که چون کمان جویا
به برکشیدن او با قد خمیده خوش است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
