هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از حیرت و شگفتی در برابر رفتار معشوق می‌گوید، از مستی و بی‌خودی در اثر نوشیدن شراب سخن می‌راند، و به قدرت روحانی و معنوی اشاره می‌کند. او همچنین به سبک‌باری و رهایی از تعلقات دنیوی مانند حضرت مسیح اشاره دارد و از اقبال و سعادت در عرصه‌های والا سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین اشاره به شراب و مستی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۴۰۹
بسکه از حیرت به جا در اول رفتار ماند
می توان رنگ از رخم چون گرد از دامن فشاند
ساقی امشب کوتهی در دادن پیمانه کرد
ورنه از خود رفتنم آخر به جایی می رساند
بسکه لعل آبدار او لطیف آید به چشم
می توان از پرده های دیده این می را چکاند
با نسیم امروز اعجاز دم روح اللهیست
از مزار ما کف خاکی به دامانش رساند
آنکه شد جویا سبکبار علایق چون مسیح
توسن اقبال را در ساحت گردون جهاند
می توان رنگ از رخم چون گرد از دامن فشاند
ساقی امشب کوتهی در دادن پیمانه کرد
ورنه از خود رفتنم آخر به جایی می رساند
بسکه لعل آبدار او لطیف آید به چشم
می توان از پرده های دیده این می را چکاند
با نسیم امروز اعجاز دم روح اللهیست
از مزار ما کف خاکی به دامانش رساند
آنکه شد جویا سبکبار علایق چون مسیح
توسن اقبال را در ساحت گردون جهاند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
