هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که از تشبیه‌های زیبا و تصاویر شاعرانه برای بیان احساسات و تفکرات شاعر استفاده می‌کند. در آن از عناصری مانند گل، سرو، بلبل، مجنون، و آیینه برای بیان مفاهیمی مانند عشق، آزادی، خودداری، و جستجوی معنویت استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن از مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه استفاده می‌کند که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات و تشبیه‌ها نیاز به درک ادبی و تجربه بیشتری دارند.

شمارهٔ ۴۳۵

گر سری در محفل آن چهره گلناری کشد
در چمن از سرو بلبل خط بیزاری کشد

هر که از دون همتی چون شیشهٔ ساعت دمی
برتری بر چون خودی جوید نگونساری کشد

همچو مجنون منصب آزادی ارزانیش باد
آنکه پا در دامن دشت گرفتاری کشد

خامه از خط شعاع مهر سامان می دهد
گر مصور صورت آن جامه زرتاری کشد

آبرو را می کند گردآوری گرداب سان
پای تمکین آنکه در دامان خودداری کشد

جوهر آیینه را آسان تر از موی خمیر
چشم او با پنجهٔ مژگان عیاری کشد

دین و دل خواهند از جویا بهای بوسه ای
تا کجاها این کس از خوبان بازاری کشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.