هوش مصنوعی:
این متن به موضوعات حکمت، عشق و رنج می‌پردازد. در آن از تأثیر موعظه بر عاقلان، رنج دلسوختگان، نقش درد در زندگی و تأثیر باده بر هوش انسان سخن گفته شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، اشاره‌ی غیرمستقیم به مصرف باده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۵۶۹
عاقلان موعظه را زیب ده هوش کنند
چون برآید گهر از بحر در گوش کنند
آه دلسوختگان کم نشود بعد از مرگ
بیشتر دود کند شمع چو خاموش کنند
هر قدر درد تو آرد به دلم روی کم است
درخور حوصله رسم است که می نوش کنند
نگهت بیخبر از خویش کند مردم را
باده را راهزن قافلهٔ هوش کنند
چون برآید گهر از بحر در گوش کنند
آه دلسوختگان کم نشود بعد از مرگ
بیشتر دود کند شمع چو خاموش کنند
هر قدر درد تو آرد به دلم روی کم است
درخور حوصله رسم است که می نوش کنند
نگهت بیخبر از خویش کند مردم را
باده را راهزن قافلهٔ هوش کنند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
