هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از شور و شادی گل‌ها و خنده‌های معشوق سخن می‌گوید، اما در ادامه به غم و ناله‌های پنهان و رنج‌های درونی اشاره دارد. شاعر از تضاد بین ظاهر شاد و باطن غمگین می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و تضادهای احساسی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین ممکن است برخی از اشارات عاشقانه و غم‌انگیز نیاز به بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.
شمارهٔ ۵۸۱
شور خندیدن گل چون به سر جوش آید
یادم از قهقههٔ آن بت می نوش آید
غافل از نالهٔ حیرت زدگانی هیهات
چه فغانها که به گوش از لب خاموش آید
غم درویش نشانید به خاکم چو خدنگ
چون کمان آنکه به صد زور در آغوش آید
یادم از قهقههٔ آن بت می نوش آید
غافل از نالهٔ حیرت زدگانی هیهات
چه فغانها که به گوش از لب خاموش آید
غم درویش نشانید به خاکم چو خدنگ
چون کمان آنکه به صد زور در آغوش آید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
