هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عشق و فراق سخن می‌گوید. شاعر از رفتن معشوق و باقی ماندن خاطراتش بر دیوارهای ذهن خود می‌نالد. او به مجنون اشاره می‌کند و بیان می‌کند که حتی پس از مرگ نیز یاد و خاطره عشق باقی می‌ماند. همچنین، شاعر از تأثیر عشق بر زندگی خود می‌گوید و آن را با پروانه‌ای که به دور شمع می‌گردد و می‌سوزد، مقایسه می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و جنون، مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۵۸۷
رفتی و نقش فنایت زیب آن کاشانه ماند
صورت حال تو بر دیوار این دیوانه ماند
گرچه مجنون رفت از دنیا ولی هر گرد باد
گرده ای از صورت احوال آن دیوار ماند
بر سر خود ریخت شمع بزم از تأثیر عشق
هر قدر خاکستر از بال و پر پروانه ماند
صورت حال تو بر دیوار این دیوانه ماند
گرچه مجنون رفت از دنیا ولی هر گرد باد
گرده ای از صورت احوال آن دیوار ماند
بر سر خود ریخت شمع بزم از تأثیر عشق
هر قدر خاکستر از بال و پر پروانه ماند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
