هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از زیبایی یار خود سخن می‌گوید و از تأثیر آه او بر گل‌ها و طبیعت می‌نویسد. همچنین، زلف سیاه یارش را به اوراق کتاب تشبیه می‌کند که روی زیبای او را مانند شیرازه‌ای به هم متصل می‌کند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های پیچیده‌تر، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۵۹۵
ز آهم حسن روی یار بی اندازه می گردد
صبا رخسارهٔ میگون گل را غازه می گردد
پی جمعیت اوراق خوبی زلف مشکینش
کتاب روی او را رشتهٔ شیرازه می گردد
صبا رخسارهٔ میگون گل را غازه می گردد
پی جمعیت اوراق خوبی زلف مشکینش
کتاب روی او را رشتهٔ شیرازه می گردد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
