هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی، درد عشق و دیوانگی ناشی از آن را توصیف می‌کند. شاعر از گم‌گشتگی در راه عشق و بیخودی سخن می‌گوید و یاد یار را تنها مونس خود می‌داند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحاتی مانند «دیوانگی» و «گم‌گشتگی» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۵۹۷
نخل بلندی است عشق داغ تو بارش بود
عالم دیوانگی جوش بهارش بود
در ره گم گشتگی در سفر بیخودی
بیدل غمدیده را یاد تو یارش بود
عالم دیوانگی جوش بهارش بود
در ره گم گشتگی در سفر بیخودی
بیدل غمدیده را یاد تو یارش بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
