هوش مصنوعی:
شاعر در این متن با استفاده از تشبیه خود به گل، بیان می‌کند که مانند گل از خاک سر برمی‌آورد، با پنجه‌هایش گریبان می‌دراند، و خود را از چمن به دامان نسیم می‌آویزد و می‌رود. این متن نمادی از رشد، تحول و رهایی است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و استعاری موجود در متن برای درک و لذت بردن، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۸۰۳
به محشر تا سری از خاک بیرون آورم چون گل
سراپا پنجه گردم تا گریبانی درم چون گل
ز جوش تا توانی می توانم زین چمن خود را
بدامان نسیم آویزم و بیرون برم چون گل
سراپا پنجه گردم تا گریبانی درم چون گل
ز جوش تا توانی می توانم زین چمن خود را
بدامان نسیم آویزم و بیرون برم چون گل
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
